Հիմա հայաստանցիները ոչ թե էքստրեմիստ են, այլ էքստրասենս։

Հրաշք երկիր էր դառնալու:

Երբ Վրաստանում խոսում են ինտեգրացիայի մասին։

Աշխարհի ամենաանհանդուրժելին հանդուրժող ժողովուրդ։

Հայ եկեղեցու պատմության դասագրքերում չի խոսվում ներքրիստոնեական հալածանքների մասին։

Տեսնենք՝ հիմա ինչ առաջարկություններով հանդես կգա արտաքին հարաբերությունների «գիտակը»:

Հարցն այն է, թե ո՞ւմ համար։

«Հիմա դու էլ կաս, ինքն էլ կա»։

Նույնն է, թե մասնակից լինես հանցագործությանը։

Ընտրությունները չեն կարող արդար ու ազատ լինել, եթե փող է բաժանվում։

Դա է իրական քաղաքական գործունեությունը։

Դեռևս 10-րդ դարում։

Մի օր մեզ էլ կհաջողվի Հայոց «պետականության գնացքը» դնել ճիշտ ռելսերի վրա:

Արգելակում է տնտեսական ու քաղաքական զարգացումը։

«Բանջար»-ները հպարտ քայլում են իշխանական միջանցքներում։

Որոշել է փոխել սեփական մարտավարությունը։

Ձևավորվում է նոր սուպերինստիտուտ՝ հին կամ նոր անվան տակ։

Եթե մասնակից որևէ կուսակցություն հանցավոր մեթոդներով է քվեներ հավաքագրել։