Վարդան Մխիթարյան. «Սերժ Սարգսյանը գնալով թուլանում է և դաշնակցի կարիք է զգում: Իսկ ներկայիս իրավիճակում նրա ամենաբնական դաշնակիցը հենց Տեր-Պետրոսյանն է»։

Հարութ Սասունյան. «Համառորեն հետապնդելով Հայաստանից լրացուցիչ զիջումներ կորզելու իր նպատակը՝ Թուրքիայի կառավարությունը շարունակեց մերժել արձանագրությունների վավերացումը, որը ստորագրել էր երկու տարի առաջ»։

Գեղամ Նազարյան. «Ամենայն հավանականությամբ, Լևոն Տեր-Պետրոսյանին ու նրա շրջապատին թվում էր, որ երբ հայտարարեն «երկխոսությունն» առկախելու մասին, Սերժ Սարգսյանի աչքերում արցունքներ կհայտնվեն, և նա թախանձագին կխնդրի շարունակել երկխոսությունը»:

Արման Սահակյան. «Հայաստանը, փաստորեն, մի երկիր է, որի դեսպանները սկզբում երգիչ են, հետո դեսպաններ, ու կարող են ցանկացած բան ասել»։

Վարդան Մխիթարյան. «Ինչո՞ւ են լռում քաղաքական գործիչները, վերլուծաբանները, որոնք կրծքերը բաց պաշտպանում էին Տեր-Պետրոսյանին նույնիսկ այն բանից հետո, երբ նա ՀՀՇ տխրահռչակ համագումարում հայտարարեց, թե մինչև չկարգավորվի ԼՂ հարցը, Հայաստանում որևէ փոփոխություն չի կարող տեղի ունենալ»։

Սասուն Հովհաննիսյան. «Կարևորն այն է, որ Հայաստանում այսօր յուրաքանչյուրոք` ֆուտբոլասեր թե ոչ ֆուտբոլասեր, վարակվել է ֆուտբոլով և մեծ անհամբերությամբ սպասում է մեր հավաքականի հերթական խաղին` ակնկալելով նորանոր հաղթանակներ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Զավեշտ է, որ ՀԱԿ-ի որոշ ներկայացուցիչներ լուրջ դեմքով պնդում են, որ «երկխոսությունը» ծուղակ է, որը լարել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը եւ որում հայտնվել է Սերժ Սարգսյանը, որն այժմ արտահերթ ընտրություններից չի կարող խուսափել»։

Հարութ Սասունյան. «Թուրքիայի կառավարությունն այլևս չի կարող փախուստ տալ Ցեղասպանության հետևանքով հայ ժողովրդին հասցրած հսկայական վնասների պատասխանատվությունից»։

Սարո Սարոյան. «Պաշտոնապես ներողություն խնդրելու թուրքական վերջնագիրը արհամարհելով` Իսրայելը վերջին օրերին նախընտրեց գնալ Թուրքիայի հետ հարաբերություններն էլ ավելի վատթարացնելու ուղով»

Արման Սահակյան. «Այժմ «թունդ» լևոնական դարձած Հովհաննես Հովհաննիսյանը հլու հնազանդ անում էր այն, ինչը ասում էին նախագահականից: Բայց մեկ բան անում էր ինքնակամ. ԱԺ և նախագահականի միջանցքներում անվերջ բամբասում էր առաջին նախագահի եղբոր` Թելման Տեր-Պետրոսյանի արածներից»։

Հարություն Խաչիկյան. «Չնայած բազմաթիվ դժվարություններին, սարսափելի սխալներին, ու չնայած այն հանգամանքին, որ ՀՀ-ում այդ փուլում ունեինք «նախաձեռնող» և «երկաթյա տրամաբանությամբ» նախագահ, ով Ղարաբաղ լսելիս հիշում էր խաղաղության հասնելու բոլոր տխրահռչակ հայեցակարգերը, այնուամենայնիվ հայ ժողովուրդը հաղթեց»։

Գեղամ Նազարյան. ««Երկխոսությունը», որը նախաձեռնել էր Սերժ Սարգսյանը, որի ընթացքից նա գոհ էր, եւ որին մասնակցում էին նույն Սերժ Սարգսյանի եւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ներկայացուցիչները, այսօր առկախված է»։

Վարդան Մխիթարյան. «Իրավիճակը հիմա դուրս է եկել ոչ միայն Կոնգրեսի, այլ նաեւ Սերժ Սարգսյանի թիմի վերահսկողությունից: «Երկխոսողները» դարձել են անեկդոտի հերոսներ»։

Հարութ Սասունյան. «Անցյալ շաբաթ թուրք ղեկավարները դիմեցին մի նոր խորամանկության՝ փորձելով իրենց երկրի՝ բազմիցս ճնշված փոքրամասնությունների նկատմամբ կեղծ վեհանձնությամբ դրական տպավորություն թողնել միջազգային հանրային կարծիքի վրա»։

Վարդան Մխիթարյան. «Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն իրեն հավասարեցրեց Տիգրան Առաքելյանի մակարդակին և դժվար է ասել, թե ով ում հավասարվեց՝ Տեր–Պետրոսյանը Առաքելյանի՞ն, թե՞ հակառակը»։

Գեղամ Նազարյան. «Սերժ Սարգսյանն, անկախ իր կամքից, նպաստեց, որ պատռվի Կոնգրեսի դիմակը:»

Վարդան Մխիթարյան. «Երբ աշակերտները դպրոց հաճախեն, ապա նույնիսկ լևոնականների եւ նրանց առաջնորդների համար պարզ կլինի, որ արդեն սեպտեմբերն է: »

Արման Սահակյան. «Սերժ Սարգսյանի վախը կարելի է բռնած համարել։ Տվե՛ք Պուտինի անունն, ու վերջ։ Նախաձեռնող մեր նախագահը դրանից հետո հոգեխանգարմունքի մեջ կընկնի»։