Ինչի՞ն ենք ձգտում։ Ուզում ենք, որ վիճակն անհսկելի՞ դառնա։

Այն, ինչը փորձել են «իրականություն դարձնել» Աթանեսյանի փաստաբանական գործունեությունից բողոքող ստահակները։

Այդ նահանջը պայմանավորված է կոնկրետ անձով։

Այսօրվա դրությամբ ունեցել ենք 77 մահ, իսկ Վրաստանն ու Ադրբեջանն իրար հետ` սոսկ 58։

Արթուր Ալեքսանյանը շուրջ տաս օր է՝ ինչ կալանավորված է։

Մարդա մեկը ժամանակին հայտարարել էր, որ «Հայաստանը չմո երկիր է»:

Հայաստանում «թավշյա» կանոններ են հաստատվում։ Ավելի ճիշտ՝ վատագույն ավանդույթները շարունակվում են է՛լ ավելի վատ ձևով։

Մի տոնախմբություն անեն կամ առնվազն մի կլորիկ գումար պարգևավճարների տեսքով մեջ-մեջ անեն։

Նիկոլը մինչ գյուղացիների վարկերի մասին հեքիաթներ է պատմում, հակառակորդը «բաց ու թափանցիկ» դիվերսիաներ է անում:

Բնական է, որ ՍԴ-ն ցրելու, ապա սեփական դատավորներով անձնական ՍԴ ձևավորելու օրինական ճանապարհ գոյություն չունի։

Ռուսները մտադիր չեն բռնագրաված մաքսանենգ ծխախոտը վերադարձնել:

Ժողվարչապետին տրված խոստումն այնքան չկատարեցիք, որ բանը բանից անցավ։

Ո՞ւմ պարտականությունն է իրավիճակը վերլուծելը և հաջողված փորձն ուսումնասիրելը։

Սա երրորդ ճանապարհն է, և մենք գիտե՛նք, թե ինչպես պետք է հասնել դրան:

Դեպքը տեղի է ունեցել բացահայտ, հարձակվողները համոզված են եղել իրենց անպատժելիության մեջ։

ՀՆԱ կառուցվածքային բացասական փոփոխությունների գործընթացները նախկինում բավարար ուշադրության չարժանացան: Հիմա հետաքրքիր է՝ ինչ արդյունք կունենանք համավարակի շրջանի տնտեսական կյանքում:

Ամոթ ձեզ, ուտող ուրացողներ, տականքությունն էլ չափուսահման պետք է ունենա:

Տիգրան Աթանեսյանի ընտանիքի, փոքրահասակ երեխայի նկատմամբ հրապարակային ոտնձգությունը չի կարող դիտարկվել սոսկ որպես առանձին դրվագ։