Հարցազրույց ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Արմեն Մարտիրոսյանի հետ

-Ինչո՞վ է պայմանավորված քաղաքապետի ընտրություններից անմիջապես հետո «Ժառանգության» ներկայացուցիչների, մասնավորապես' Զարուհի Փոստանջյանի կողմից, Հայ ազգային կոնգրեսին ուղղված բացահայտ քննադատությունը։

-Չէի ցանկանա մեկնաբանել իմ գործընկերոջ կարծիքը։ Նա այն անձնավորությունների թվին է պատկանում, որը, կարծում եմ, ինչպես ցանկացած անձ,  կարծիք հայտնելու իրավունք ունի։ Բացի այդ, կարծում եմ, որ նա իր տեսակետը հայտնել է' ելնելով սեփական փորձից և դիրքորոշումներից։

-Ընտրախախտումներն արձանագրում են բոլորը։ Ամեն դեպքում, ի՞նչ եք կարծում, քաղաքապետի ընտրություններում ՀԱԿ-ը, և ընդհանրապես՝ ընդդիմությունը, ձախողվե՞ց, թե՞ ոչ։

-Կարծում եմ՝ բոլորս մեկ խնդիր ունենք քննարկելու. ինչու՞ էր այդքան պասիվ ընտրողների մասնակցությունն այս ընտրություններին։ Եթե կեղծիքները, լցոնումները, կրկնակի քվեարկությունները, այն մարդկանց, ում իշխանությունները մեքենաներով բերեցին քվեարկության, հանում ենք, ապա արդյունքում ստանում ենք, որ տոկոսային առումով քաղաքացիական հասարակությունն այս ընտրություններին պասսիվ մասնակցություն ունեցավ։ Կարծում եմ, որ ընդդիմությունը խնդիր ունի քննելու նաև այս խնդիրը։

-Փաստորեն, նախընտրական շրջանում արվող փորձագիտական վերլուծություններն ու ներկայացվող սոցիոլոգիական հարցումների արդյունքներն այնքա՞ն էլ հեռու չէին իրականությունից։

-Եթե խոսքը գնում է Ահարոն Ադիբեկյանի թվերի մասին, ապա դրանց չարժե անդրադառնալ, որովհետև բոլորիս հայտնի է, թե ինչ թվեր է նա ներկայացնում։ Բնականաբար, Ահարոն Ադիբեկյանն ունի իրական պատկերը։ Եթե չեմ սխալվում, նա դրա մասին ասել է՝ նշելով, որ իրական թվերը չի բարձրաձայնի։ Կարծում եմ՝ նախընտրական շրջանում նմանատիպ թվերի մասին լուրջ խոսելը ճիշտ չէ, քանի որ դրանք որպես քարոզչամիջոց են օգտագործվում։ Եվ, բնականաբար,    ներկայացված թվերը իրականության հետ ոչ մի կապ չունեն։ Նույնիսկ այն թվերը, որ նկարվեցին քարոզարշավի վերջում, չեն կարող համապատասխանել իրականությանը։

-Հաշվի առնելով այն, որ ընդդիմությունը չհասավ իր առջև դրված նպատակին, քաղաքական դաշտում ի՞նչ զարգացումներ եք կանխատեսում։

-Եթե բոլոր ընդդիմադիր ուժերն ինքնաքննադատաբար մոտենան, կարծում եմ, իրական քայլերը տեսանելի կլինեն, հասկանալի կլինի, թե ո՞ր փաստարկներն են առարկայական և ո՞ր գնահատականներն են օբյեկտիվ։ Եվ այդ ամենը հաշվի առնելով՝ կփորձեն համատեղ գործունեություն ծավալել, որի արդյունքում, եթե արտահերթ ընտրություններ չլինեն,  2012թ. ընդդիմությունը կկարողանա իր վերջնական հաղթանակն արձանագրել։

-Անդրադառնանք ԱԺ կառավարության կողմից ներկայացված «Հարկային փաթեթին»։ Վերախմբագրումից հետո հերթական անգամ հետաձգվեց հարկային փոփոխությունների օրինագծերի քվեարկությունը։ Ինչո՞վ է դա պայմանավորված։

-Բնականաբար, Ազգային ժողովն այսօր չէր ընդունի այդ օրենքը։ Ըստ մեր օրակարգի՝ այս քառօրյան վերջինն է։ Հաջորդը կլինի աշնանային նստաշրջանի ժամանակ։ Քվեարկություն կազմակերպելու միակ տարբերակը «Հարկային փաթեթը» արտահերթով բերելն էր։ Սակայն այդ դեպքում էլ չեմ կարծում, թե այս օրինագիծը կընդունվի։

-Այս ժամանակահատվածում որքանո՞վ է հնարավոր, որ պատգամավորների հետ «աշխատելուց» հետո կառավարությանը հաջողվի ԱԺ-ին համոզել՝ ընդունել հարկային փոփոխությունների փաթեթը։

-Չեմ կարծում, որ դա այդքան էլ մեծ աշխատող մեխանիզմ է։ Որովհետև «Հարկային փաթեթը» բավական երկար ժամանակ Աժ-ում է, և տարբեր լծակներ են կիրառվել գործարար պատգամավորների նկատմամբ։ Բնականաբար, նրանք հասկանում են, որ այստեղ իրենց շահերի հարցն է քննարկվում, ուստի և նրանք «կրծքով» պաշտպանում են դրանք։

-Վիկտոր Դալլաքյանն ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց, թե օրենքը հերթական անգամ չընդունելու դեպքում կառավարությունը, ըստ Սահմանադրության, պետք է հրաժարական տա։ Մինչ այդ Դուք չէիք բացառել դա։ «Հարկային փաթեթը» չընդունելու դեպքում շարունակու՞մ եք կառավարության հրաժարականը հավանական համարել։

-Ես ասել էի, որ օրենքի չընդունվելու գործընթացների հետ կապված՝ հնարավոր է կառավարության հրաժարականը։ Բայց նախ և առաջ այդ գործընթացները պետք է լինեն։ Երկրորդ՝ կառավարությունը, ըստ էության, բավական զիջումների է գնացել։ Այնպես որ, իր առաջվա դիրքերի վրա չէ։ Այնպես որ, չեմ կարծում, թե կառավարության հրաժարականի խնդիրը կլինի օրակարգում։

-Եթե կառավարությունը մեծ զիջումների է գնացել, ինչու՞ եք կարծում, թե օրենքն ամեն դեպքում չի ընդունվելու։

-Նույնիսկ այս զիջումներով էլ օրենքն ընդունման ենթակա չէ։ «Ժառանգության» համար սա սկզբունքային հարց է։ Մենք կարծում ենք, որ ընդհանրապես չպետք է որևէ մեկը լինի, որը գործարարի գլխին պետք է կախված լինի որպես մահակ։ Կասկածելի գործունեությունը վերահսկելու համար կան բազմաթիվ այլ լծակներ։

-Եթե, այնուհանդերձ, այս օրենքն ընդունվի, ինքներդ Ձեզ համար ի՞նչ եզրահանգում կանեք։

-Եթե անցնի, ապա դա կտեղավորվի արդեն օրինաչափություն դարձաձ տրամաբանության մեջ. մենք բազմաթիվ անգամ ականատես ենք եղել, թե ինչպես են պատգամավորներն ամբիոնում կուրծք ծեծում՝ դեմ արտահայտվելով այս կամ այն օրենքին, իսկ հետո գնում են և նույն օրինագծին կողմ քվեարկում։

Զրույցը վարեց Վախթանգ Մարգարյանը