Մարտի 30-ին՝ ժամը 19:00-ին,  «Նարեկացի» արվեստի միությունում կմեկնարկի «Դրամատուրգիայի մեկնողական ընթերցումներ» նոր շարքը: Շարքի շրջանակներում ամեն ամսվա վերջին ուրբաթ օրը դերասանական լրիվ կազմով կընթերցվեն հազվադեպ կամ երբևէ չբեմադրված թատերական պիեսներ: Մարտի 30-ին մեկնողաբար կընթերցվեն հանդիսատեսին և ընթերցողին քիչ հայտնի վրացահայ դրամատուրգ Միքայել Մանուելյանի (1877, Թիֆլիս- 1944, Երևան) «Շեղուածներ» և «Ուշ է» պիես-էտյուդները: Նվիրվում է թատրոնի միջազգային օրվան: Մուտքն ազատ է:

 Մեկնողական ընթերցումների թատրոնը, որ թատերարվեստի կամերային տեսակներից է, այլ կերպ անվանվում է «ընթերցանության թատրոն» (Reader's theatre) և/կամ «բերանացի մեկնության թատրոն» (Oral Interpretation): Չնայած ժանրի մեծ տարածմանը Արևմուտքում, այն առաջին անգամ է Հայաստանում ներկայացվում է որպես թատերարական գործունեության ինքնուրույն և ինքնատիպ տեսակ:

 Մեկնողական ընթերցումների թատրոնի առանցքային առանձնահատկությունն ի հակադրություն ավանդականի նրանում է, որ այստեղ հիմնական շեշտը դրվում է ձայնարտահայտչականության և մտքի փոխանցման վրա` երկրորդելով թատերական բեմադրությունների այնպիսի բաղադրիչներ, ինչպիսիք են տեսարանները, դեկորացիաները, բեմական հանդերձանքը և այլն: Մեկնողական ընթերցումների թատրոնում դերասանները կարող են հանդես գալ առանց տեքստը նախապես սերտելու և գրական ստեղծագործությունը ներկայացնում են գրքից ընթերցելով՝ կանգնած կամ նստած:

 Այս առանձնահատկության շնորհիվ է, որ գրականագետ և թատերագետ Փոլ Քամպբելը մեկնողական ընթերցումների թատրոնը պատկերավոր անվանել է՝ գրականության բանահյուսացում (oralization of literature), իսկ Շառլոտ Լին և Թիմոտի Գուրան իրենց «Բանավոր մեկնություն» աշխատությունում այն անվանել են «գրական գործի փոխանցում հանդիսատեսին՝ իր մտավոր, զգացական և գեղագիտական ողջ պարունակությամբ»:

 «Դրամատուրգիայի մեկնողական ընթերցումներ» նոր շարքի մեկնարկային մեկնողական ընթերցումները նվիրված են վրացահայ դրամատուրգ Միքայել Մանուելյանի ստեղծագործությանը, ով բազմաթիվ թատերախաղերի և պատմվածքների հեղինակ է և արևելահայ գրականություն է ներմուծել դրամատիկական էտյուդի ժանրը: Հեղինակել է «Գանգե», «Շեղվածներ», «Ուշ է», «Դեպի փայլող լույսը» և այլ, ինչպես ինքն է բնորոշում, պիես-դրամատիկական էտիւդներ, որոնք ժամանակին բեմադրվել են, բայց և շուտ մոռացվել:

 Մարտի 30-ին մեկնողաբար կընթերցվեն դրամատուրգի երկու պիես-էտյուդները: Ընթերցումների համադրող ռեժիսորն է Նանոր Պետրոսյանը, դերերում հանդես կգան Արթուր Նազարյանը, Տիգրան Մացակյանը, Կարլոս Մուրադյանը, Արթուր Գրիգորյանը և Լեռնիկ Բալյանը:

<> պիեսը ներկայացնում է մի դրվագ չորս երիտասարդ ընկերների առօրյայից, որում, չնայած ողբերգական շրջադարձային իրադարձությունների բացակայությանը, հեղինակը մեկ արարով և զուսպ ձեռագրով լավագույնս փոխանցում է երիտասարդ հոգու բախումը ժամանակակից աշխարհի վարքերի ու բարքերի հետ, նրա հուսալքությունն ու պայքարը: Պիեսը բեմադրվել է միայն մեկ անգամ՝ 1910 թ. դեկտեմբերի 14-ին, Բաքվում:

 «Ուշ է» պիեսում նկարագրվում է 20-րդ դարասկզբի բաքվեցի երիտասարդ մի ընտանիքի ընչազուրկ կենցաղը: Պիեսը պատում է այն մասին, թե ինչի է հայրն ընդունակ հանուն որդու կյանքի, երբ նա գրոշ անգամ չունի հիվանդ զավակին անհրաժեշտ դեղորայք հայթայթելու համար: Պիեսը բեմադրվել է Բաքվում և  Երևանում:

 Դավիթ Իսաջանյան, ՆԱՄ հասարակայնության հետ կապերի ղեկավար