Կարծիք

17.07.2021 08:50


Հյուսիսայինում արևելյան ճենճահոտ է

Հյուսիսայինում արևելյան ճենճահոտ է

Հյուսիսայինում արևելյան ճենճահոտ է: Պակիստանցիների, թուրքերի, ատրպատականցի իրանցիների, տարբեր բարբառներով խոսող հայապատվաստ ադրբեջանցիների կողքին որպես օտարական քայլում եմ:

Քանի որ թուրքերեն լավ գիտեմ, հասկանում եմ՝ ինչ են խոսում:

Ճնշվում եմ:

Ու թվում է՝ ավելի ճնշիչ՝ մեկ էլ նոյեմբերի ինն էր:

Չէ, սեպտեմբերի 27-ը:

Չէ, հունիսի 21-ը:

Որը կուզեք:

Հանկարծ դիմացս մի տղա է:

Սիրուն: Սիմպածյագա:

արաբական էժան դուխիների ու եվրոպական սառը , բայց թանկ պարֆյումի միքս Ճենջահոտի ստվերում նվաստ քայլերս իզգոյի անամոթ համառությամբ առաջ բրթելով՝ ՝ նայեցի մի քիչ ներքև:

Երկու ոտքն էլ պրոթեզ:

Ինչ-որ Էրիկի՝ «ոչ ավել ոչ պակաս»՝ շրջիկ մուրացիկ նվագախմբի կլկլան դմփ-դմփոցի 6/8 անողոք հարվածի տակ հայտնված բանականությունս, որ պատվաստի նվաստացնող մեքենայի կողքերն ազգակից էր փնտրում, խեղճացավ:

Ես՝ չէ: Խեղճանալուց մի քիչ խեղճ եմ:

Չադրաների քարկապից կախ ընկած թելերից մի պահ եռաբլուրի դրոշների ձայնից եկավ:
Հա, չխեղճացա. բայց կյանքում առաջին անգամ զգացի ոտքերիս ավելորդությունը: Հա, ոտքերս ուղեղիս համար Ճնշիչ էին.
Ո՞նց եմ առավոտյան մարզասրահում թիթիզանալու դժվար ձեռքբերված մկաններովս:

Էդ տղային ասում եմ՝ մերսի, կներեք:

-Ինչի՞ համար,-կողքերը նայելով, շփոթված...

-Հեչ,-շպրտեցի արդեն մի քիչ նեղված:

-Կներեք, ինձ էլ թվաց՝ ձեր ոտքին եմ կանգնել. մարդիկ շատ են, քայլելու տեղ չկա, ես էլ... դե դեռ նոր եմ սովորում:

Նոր էր սովորում քայլել սիմպածյագան:

Ու ներողություն էր խնդրում, որ կարող է նեղություն պատճառել մեզ՝ երկոտանիներիս:

Իսկ ես վաղը մարզվելու եմ գնալու:

Ճենջահոտը վկա:

Գոհար Սրապիոնյանի ֆեյսբուքյան էջից

Այս խորագրի վերջին նյութերը