Դուք լուռ եք, քանզի թուրքը ձեր տուն դեռ չի մտել...

Դուք լուռ եք, քանզի չեք կորցրել ձեր տունը...

Դուք լուռ եք, քանզի հիվանդությունը դեռ չի հասցրել ձեզ պրոֆեսոր Չարչյանի ընդունարան...

Դուք լուռ եք, քանզի ձեր գլխին դեռ գործ չեն կարել...

Դուք լուռ եք, քանզի օրուգիշեր չեք ման գալիս ձեր անհայտ կորած որդուն...

Դուք լուռ եք, քանզի ձեր կյանքի միակ ուրախությունը չի դարձել ձեր իսկ որդու աճյունի հայտնաբերումը...

Այո, դուք լուռ եք։ Լուռ եք, որովհետև ձեզ թվում է, որ դուք ընտրյալ եք և վերը նշվածներից ոչ մեկը ձեր հետ չի պատահի։

Բայց իմացեք` հենց լռությունն է ծնում վերը նշված աղետները։

Հենց լռությունն է ձեր գլխին այդ աղետները բերելու։

Դե հիմա ասեք` ապագա կա՜, կա՜ ապագա։

Եվ վերջում.

Ծափ տվեք արա...

Արա Վարդանյանի ֆեյսբուքյան էջից