Կարծիք

27.11.2020 12:38


Սկսում եմ մտածել, որ 1994թ․ մեր հաղթանակը բացառություն էր, իսկ այն, ինչ եղավ 2018-ին` օրինաչափություն

Սկսում եմ մտածել, որ 1994թ․ մեր հաղթանակը բացառություն էր, իսկ այն, ինչ եղավ 2018-ին` օրինաչափություն
Սենց «հաղթելով» մինչև ո՞ւր կհասնենք...
Երբեք չէի մտածի, որ ժողովրդի մի զգալի շերտ համախբվելու էր իր դատավճիռը կարդալուն և ի կատար ածելուն։
Ծափ տալով, դըմփ դըմփ հու գոռալով՝ թուրքին իրենց առաջնորդ կարգեցին...
Սկսում եմ մտածել, որ 1994թ․ մեր հաղթանակը բացառություն էր, իսկ այն, ինչ եղավ 2018-ին` օրինաչափություն...
Հիշո՞ւմ եք՝ ոնց էիք վանկարկում՝ «Մենք ենք տերը մեր երկրի»... Դե տեր կանգնեք ձեր երկրին, քանի թուրքը Երևան չի հասել...
Արա Վարդանյանի ֆեյսբուքյան էջից

Այս խորագրի վերջին նյութերը