Պետական կառավարման համակարգում ձևավորվում է ամենաթողության և անպատասխանատվության մթնոլորտ:

Խորհրդային Միության ղեկավարը, ով տնօրինում էր երկրագնդի ցամաքի ու ջրի զգալի մասը, վերածվեց շարքային «գովազդային մոդելի»: Բոլոր պոպուլիստների վերջը հենց սա է լինում: Ուղղակի, հաշվի առնելով հայաստանյան իրականությունը, է՛լ ավելի զավեշտալի կլինի տեսնել ՀՀ վարչապետին պիցցա գովազդելիս:

Այս օրերի Հայաստանը դասական անտիուտոպիա է։

Հայաստանի քաղաքական դիսկուրսը հայտնվել է Կարպմանի եռանկյունու մեջ։ 2018 թվականից ի վեր քաղաքական գործընթացներն ընթանում են «սևերի», ըստ Ստիվեն Կարպմանի՝ Չարագործի, Զոհի՝ ժողովրդի, և Փրկչի՝ «ժողվորդի առաջնորդ» Նիկոլ Փաշինյանի եռանկյան միջև։

Մնացածը քաղաքական, զավեշտի նմանվող խաղեր են։

Եթե վերլուծենք, թե իրար ճնշելիս, վիրավորելիս ի՞նչ բառապաշար ենք օգտագործում, կհայտնաբերենք, որ այդտեղ մեծ ավանդ ունի ՀՀ վարչապետը։

Բացատրվեր՝ ինչու ֆիզիկական անվտանգությունից ելնելով հնարավոր չէ թույլ տալ վերադարձ նախկին կարգավիճակին և զիջումների գնալ։

Դրանք արտահայտվում են նաև Ֆեյսբուքի անհատական գլխավոր նկարներում Հանրաքվեին՝ ԱՅՈ գրառմամբ քարոզով։

Արձանագրեմ ևս մի քանի իրողություն, որոնք լրջորեն մտորելու առիթ պետք է հանդիսանային այս իշխանության համար:

Տեսնելով, որ «խիյարն» էլի թարս է բուսնել՝ ասում է`հետին թվով կքննարկենք և հարցին «բոլոր կողմերի համար ընդունելի» լուծում կտանք։

Հայելու մեջ նայեն իրենց մեծ ականջներին և նրանցից կախված լապշաներին։

Համ հանրաքվե ձեր համար անցկացնեն, համ էլ աշխատավարձ բարձրացնեն։

Մեկ տասնյակ մտավորականներ անձնական երաշխավորություն էին ներկայացրել՝ Թավադյանին կալանքից ազատելու համար:

Փաշինյանի գրառման մեջ ոչ մի անգամ հիշատակված չէ՝ Արցախը ոչ մի պարագայում չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում։

Չեմ ուզում առնչություն ունենալ այդ մեծ ապօրինությանը։

Խաղաղություն չեն մուրում, խաղություն պարտադրում են ուժով, եթե ուզում ես խաղաղություն, պատրաստվիր պատերազմի:

Ի՞նչ ենք մենք շահելու այս գործողությունից և ի՞նչ կորուստներ կարող ենք ունենալ, որի մասին այսօր դեռ չի խոսվում։

Ծառայությունների ոլորտում ամենամեծ բաժինն ունի գործունեության այն տեսակը, որը կրում է «Վիճակախաղերի, տեսախաղային տերմինալների, վիրտուալ մոլեխաղերի և բուքմեյքերական գործունեության կազմակերպում» անունը: Անհավատալի է, բայց այս ոլորտի տեսակարար կշիռ-մասնաբաժինը ծառայությունների ընդհանուր ոլորտում կազմում է 23 տոկոս: Կազմում է և գերազանցում բանկերի գործունեությանը: Գերազանցում է տեղեկատվական տեխնոլոգիաների գործունեությանը։ Գերազանցում է հիվանդանոցների գործունեությանը: Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ 2018-ին այս ոլորտը ֆուտբոլի աշխարհի գավաթի պատվին 45.5 տոկոսանոց աճ է արձանագրել, ապա կարող ենք լռել: Լռել տնտեսության իրական հատվածի, տնտեսության իրական զարգացման ու շատ այլ բաների մասին: Դժվար է խոսել այն մասին, որ վիճակախաղ-մոլեխաղ-բուքմեյքերները անցած տարի 7 (յոթ) անգամ ավելի ծառայություն են մատուցել, քան հանրապետության բոլոր հիվանդանոցները միասին։ Բոլորը՝ միասին։