Իշխանական գործիչները իրար հետեւից խոսում են նոր Սահմանադրության առավելությունների մասին՝ հայտարարելով, թե գործող Սահմանադրության համեմատ՝ սահմանադրական փոփոխությունների նախագծում լիքը պուպուշ բաներ են ամրագրված: Ու զարմանում են, թե ինչու են առանձին ուժեր ու գործիչներ ընդդիմանում դրան:
Թվարկելով «առավելությունները»՝ իշխանությունն ընդգծում է ընդդիմությանը տրվող «լայն իրավունքների եւ լիազորությունների» դրույթը, որն ամրագրվել է նոր Սահմանդրության մեջ։
«Ընդդիմադիրներըկերազեիննմանիրավունքներիմասին»,- հայտարարում են իշխանական գործիչները:
Հարց է առաջանում՝ այդ ի՞նչ ընդդիմության մասին է խոսքը, որը հրաշքով տեղ է գրավելու հաջորդ խորհրդարանում:
Վերջին օրերին տեսանք, թե «ընդդիմադիր» քաղաքական ուժերն ինչպես էին հերթ կանգնել, որպեսզի մտնեն Բաղրամյան 26 եւ իրենց աջակցությունը հայտնեն Սերժ Սարգսյանի հեղինակային նախագծին: Ընդ որում՝ մի մասը վճռականորեն է պաշտպանում այդ խայտառակ «բարեփոխումները», մի մասն էլ կիսավճռականորեն, թե, իբր, «դեռ քննարկում ենք»: Իրականում երկրորդ խումբը ձեւեր է թափում. այդ ուժերն էլ են «այո» ասում Սերժ Սարգսյանի ցմահ իշխելուն:
Առայժմ միայն ՀԱԿ-ն ու «Ժառանգությունն» են համառում եւ հայտարարում, որ կտրականապես դեմ են սահմանադրական փոփոխություններին: Պարզ է, եթե մինչեւ վերջ մնան «ոչ»-ի ճակատում, ապա ըստ իշխանությունների նախագծած սցենարի՝ նրանք մանդատների մասին պետք է մոռանան: Այսինքն՝ 2017-ին տեղեր չպետք է ունենան խորհրդարանում:
Ուրեմն, այդ ի՞նչ ընդդիմություն է լինելու հաջորդ խորհրդարանում, որ իշխանությունն էլ այսօր հպարտությամբ թմբկահարում է ընդդիմությանը տրվող իրավունքների ու լիազորությունների մասին:
Ակնհայտ է, որ 2017-ի խորհրդարանում փորձելու են արհեստականորեն ձեւավորել ձեռնասուն «ընդդիմություն» այն ուժերից, որոնք վերջին օրերին աճապարեցին պալատ, մասնակցեցին «ձեռքսեղմումների» բեմադրությանը, նկարվեցին ու երջանիկ հեռացան: Հետեւաբար, «ընդդիմության» իրավունքներն ու լիազորություններն էլ են պատկանում իշխանությանը: Ճիշտ բրեժնեւյան Գերագույն խորհրդի պատկերն է լինելու: Դա՛ է իրենց ծրագիրը։ Այդ ծրագրի դեմ հակածրագիր հանրությանը ներկայացնելն ու իրականացնելը դառնում է քաղաքական օրակարգի թիվ մեկ կետը։
Թե ինչ պատկեր կլինի ապագա խորհրդարանում, կախված է յուրաքանչյուրիցս։
Ի՞նչ պատկեր կլինի ապագա խորհրդարանում
Իշխանական գործիչները իրար հետեւից խոսում են նոր Սահմանադրության առավելությունների մասին՝ հայտարարելով, թե գործող Սահմանադրության համեմատ՝ սահմանադրական փոփոխությունների նախագծում լիքը պուպուշ բաներ են ամրագրված: Ու զարմանում են, թե ինչու են առանձին ուժեր ու գործիչներ ընդդիմանում դրան:
Թվարկելով «առավելությունները»՝ իշխանությունն ընդգծում է ընդդիմությանը տրվող «լայն իրավունքների եւ լիազորությունների» դրույթը, որն ամրագրվել է նոր Սահմանդրության մեջ։
«Ընդդիմադիրները կերազեին նման իրավունքների մասին»,- հայտարարում են իշխանական գործիչները:
Հարց է առաջանում՝ այդ ի՞նչ ընդդիմության մասին է խոսքը, որը հրաշքով տեղ է գրավելու հաջորդ խորհրդարանում:
Վերջին օրերին տեսանք, թե «ընդդիմադիր» քաղաքական ուժերն ինչպես էին հերթ կանգնել, որպեսզի մտնեն Բաղրամյան 26 եւ իրենց աջակցությունը հայտնեն Սերժ Սարգսյանի հեղինակային նախագծին: Ընդ որում՝ մի մասը վճռականորեն է պաշտպանում այդ խայտառակ «բարեփոխումները», մի մասն էլ կիսավճռականորեն, թե, իբր, «դեռ քննարկում ենք»: Իրականում երկրորդ խումբը ձեւեր է թափում. այդ ուժերն էլ են «այո» ասում Սերժ Սարգսյանի ցմահ իշխելուն:
Առայժմ միայն ՀԱԿ-ն ու «Ժառանգությունն» են համառում եւ հայտարարում, որ կտրականապես դեմ են սահմանադրական փոփոխություններին: Պարզ է, եթե մինչեւ վերջ մնան «ոչ»-ի ճակատում, ապա ըստ իշխանությունների նախագծած սցենարի՝ նրանք մանդատների մասին պետք է մոռանան: Այսինքն՝ 2017-ին տեղեր չպետք է ունենան խորհրդարանում:
Ուրեմն, այդ ի՞նչ ընդդիմություն է լինելու հաջորդ խորհրդարանում, որ իշխանությունն էլ այսօր հպարտությամբ թմբկահարում է ընդդիմությանը տրվող իրավունքների ու լիազորությունների մասին:
Ակնհայտ է, որ 2017-ի խորհրդարանում փորձելու են արհեստականորեն ձեւավորել ձեռնասուն «ընդդիմություն» այն ուժերից, որոնք վերջին օրերին աճապարեցին պալատ, մասնակցեցին «ձեռքսեղմումների» բեմադրությանը, նկարվեցին ու երջանիկ հեռացան: Հետեւաբար, «ընդդիմության» իրավունքներն ու լիազորություններն էլ են պատկանում իշխանությանը: Ճիշտ բրեժնեւյան Գերագույն խորհրդի պատկերն է լինելու: Դա՛ է իրենց ծրագիրը։ Այդ ծրագրի դեմ հակածրագիր հանրությանը ներկայացնելն ու իրականացնելը դառնում է քաղաքական օրակարգի թիվ մեկ կետը։
Թե ինչ պատկեր կլինի ապագա խորհրդարանում, կախված է յուրաքանչյուրիցս։
Կիմա Եղիազարյան