Քանի որ սահմանադրական փոփոխություններին դեմ արտահայտվող ուժերը որեւէ կերպ չեն ցանկանում մտնել բովանդակային քննարկումների մեջ, ըստ այդմ՝ նախագծի վերաբերյալ ոչ մի առաջարկ չեն ներկայացնում, իշխանությունը որոշել է ինքն իրեն առաջարկություններ ներկայացնել:

Ավելի զավեշտական բան հնարավոր չէր պատկերացնել: Բայց պատկերացրեք, որ ՀՀԿ-ականները առաջարկներ են ներկայացրել նոր Սահմանադրությունը «կատարելագործելու» համար: Ինչն այլ բան չի նշանակում, քան հանրության շրջանում պատրանք ստեղծել, թե սահմանադրական փոփոխությունների հասարակական պահանջ կա եւ ահա՝ քաղաքական դաշտը լրջորեն քննարկում է նախագիծը:

Սակայն, կհարցնեք, թե այդ ի՞նչ առաջարկներ են ներկայացրել ՀՀԿ-ական պատգամավորները: Մի՞թե առյուծի կաթ են խմել, որ որոշել են իրենց առաջարկություններով «սխալ հանել» Սերժ Սարգսյանին եւ նրա հեղինակային «կոնցեպտը» շարադրած Գագիկ Հարությունյանին:

Եթե այդպես լիներ, ա՛յ, դա իսկապես կլիներ ֆանտաստիկա: Բնականաբար, «Վերջի բոլշեւիկի» դեմ ՀՀԿ–ականներից ոչ ոք չի կարող ծպտալ, ու հիմա պարզապես առաջարկներ ներկայացնելու մասին թատրոնի ականատեսն ենք:

Իշխանության ներկայացուցիչների առաջարկները ամենեւին չեն վերաբերում կառավարման մոդելին, խորհրդարանական կայուն մեծամասնության ձեւավորման կամ բուտաֆորային նախագահի ինստիտուտին: Սրանք հաստատված եւ անբեկանելի դրույթներ են: Սրանցից դուրս՝ որքան անկապ ու անիմաստ առաջարկ ուզում ես ներկայացրու, ինչն էլ արել են ՀՀԿ-ական պատգամավորները:

Յուրաքանչյուրը մի 20-30 առաջարկ է ներկայացրել: Բոլորը խմբագրական-սրբագրական բնույթի: Կետ, ստորակետ, վերջակետ, բութ եւ այլ կետադրական նշանները այստեղից տանել այնտեղ: Սրա՛նք են իշխանական պատգամավորների ներկայացրած առաջարկները: Կարծես, Գագիկ Հարությունյանի հանձնաժողովը խմբագիր ու սրբագրիչ չունի:

Թեպետ, շատ «սկզբունքային» առաջարկներ էլ կան, ինչպես, օրինակ, Արտակ Զաքարյանի առաջարկը, ով առաջարկում է պատգամավորի տարիքային ցենզը բարձրացնել, քանի որ խորհրդարանական կառավարման մոդելին անցնելու դեպքում ավելի հասուն գործիչներ են պետք, քան 25 տարեկանն է: Կամ՝ Խոսրով Հարությունյանի «սկզբունքային» առաջարկը, ով կարծում է, որ ԱԺ ընտրությունների առաջին եւ երկրորդ փուլերի միջեւ պետք է հստակ ժամկետ սահմանվի՝ երկու շաբաթ: Սա այն դեպքում, երբ Վենետիկի հանձնաժողովը անմտություն է համարել երկրորդ փուլը:

Խոսրով Հարությունյանի 30 առաջարկներից մեկն էլ այն է, որ ցանկալի է «հիմք» բառը փոխել «աղբյուր» բառով: Ահա՛ այսպիսի «կատարելագործող» առաջարկներ:

Համաձայնեք, որ մանկապարտեզային մակարդակի ներկայացում է, երբ երեխաներն առանց դաստիերակի իմացության եւ թույլտվության ոչ մի ավելորդ բան չեն կարող անել բեմում:

Բայց ո՞ւմ համար են բեմադրել այս ամենը, երբ իրենք էլ գիտեն, որ ժողովուրդը դեմ է սահմանադրական փոփոխություններին: Ուրեմն՝ էդ նախագծի «կատարելագործելը» ո՞րն է: Ցմահ իշխելու դրույթները կատարելության հասցնե՞լը:

Կիմա Եղիազարյան