Հարցազրույց ՀՀ արդարադատության նորանշանակ նախարար Հովհաննես Մանուկյանի հետ

–Արդարադատության նախկին նախարար Հրայր Թովմասյանն այդ պաշտոնին եկավ որպես հայտնի և հարգված սահմանադրագետ, բայց պաշտոնից հեռացավ շատ վատ համբավ ձեռք բերած։ Մտավախություն չունե՞ք, որ պաշտոնանկությունից հետո Ձեր վարկանիշն էլ այդպես կընկնի։

–Հրայր Թովմասյանի առումով մեկնաբանության հետ չեմ ուզում համաձայնվել։ Գիտեք, ես չեմ կարծում, որ ինքը, որպես սահմանադրագետ, առաջ՝ մինչև գալը, լավն էր, հիմա վատն է։ Մարդն ուներ Սահմանադրության ոլորտում շատ լավ գիտելինքներ, և, հավանաբար, այդ գիտելիքներն ավելի հարստացել են այս աշխատանքի ընթացքում։

–Բայց նախկին հարգա՛նքը չունի։

–Լինել քաղաքականության մեջ, հատկապես գործադիր իշխանությունում, որն անընդհատ հասարակության կամ լրատվամիջոցների թիրախն է, և քննադատության սլաքները միշտ ուղղված են, այսպես թե այնպես, դա ազդելու է քո հեղինակության վրա։

–Այսիքն, ընկնելո՞ւ է հեղինակությունը։

–Բնականաբա՛ր։ Օրինակ՝ դատական համակարգի մասին շատ քննադատական մտքեր են արտահայտվում։ Ինչքան էլ դատական համակարգի ղեկավարությունն աշխատի բարելավել իրավիճակը, կոռուպցիոն ռսիկերը նվազեցնել, միևնույն է՝ ցանկացած դատավորի անարդար ակտ անդրադառնալու է դատական իշխանության ղեկավարության վրա։

–Դուք ընդհանրական եք ասում, իսկ ես կոնկրետ եմ հարցնում՝ մտավախություն չունե՞ք, որ այս իշխանության հետ ով աշխատում է, «փչանում» է։ Մտավախություն չունե՞ք, որ Դուք էլ «կփչանաք»։

– Իհարկե, քննադատություն կլինի, բայց ես իմ ոճի մեջ, անկախ քննադատությունից, անելու եմ այն, ինչը համարում եմ ճիշտ, որպեսզի իրավիճակ շտկվի, որպեսզի այն խնդիրը, որն ինքս իմ առաջ եմ դրել, և պատասխանատու եմ հանրության և կառավարության առաջ՝ հանրության վստահությունը բարձրացնելու առումով։ Ես ամեն ինչ անելու եմ այդ ուղղությամբ, թեկուզ և դրանք երբեմն լինեն ոչ պոպուլյար քայլեր։

–Դուք անկուսակցական եք։ Հնարավո՞ր է՝ դառնաք ՀՀԿ–ական, քանի որ սկզբից Հրայր Թովմասյանը բացառում էր, որ կդառնա, բայց վերջում հնազանդորեն դարձավ ՀՀԿ–ական։

–Հրայր Թովմասյանն ինչ էր անում, ինչ չէր անում, ես առաջարկում եմ այդ թեման փակել։ Հրայր Թովմասյանն իմ բարեկամն է, ես իր հետ շատ եմ համագործակցել...

–Հնարավո՞ր է, որ ՀՀԿ–ական դառնաք։

–Էս աշխարհում ամեն ինչ հնարավոր է, բայց ես նման հարցադրում չեմ ստացել և նման խնդիր իմ օրակարգում չունեմ։

–Հայաստանում սահմանադրական ճգնաժամ կա՞, որ այս իշխանությունները սահմանադրական փոփոխություններ են նախաձեռնել։

–Բայց ինչո՞ւ պիտի ճգնաժամ լինի, որ բարեփոխում կատարեն։ Եթե ճգնաժամ կա, սահմանադրական բարեփոխում չեն անում։ Եթե ճգնաժամ կա, գնում եմ Սահմանադրական դատարան՝ այդ ճգնաժամը հարթելու։ Բարեփոխումն անում են այն ժամանակ, երբ հասարակական պրոցեսներն այնքան են առաջ գնացել, որ օրենսդրությունը և Սահամանադրությունը չեն հասցնում դրանց հետևից։

–Գործող մոդելով ի՞նչ խնդիր հանարավոր չէր լինում լուծել, որ ուզում են փոխել Սահմանադրությունը։

–Գիտեք, հիմա այնպիսի հարց եք տալիս, որը Սահմանադրական հանձնաժողովն ամիսներ շարունակ աշխատեց և կոնցեպտ դրեց հանրության առաջ։ Այդ հարցին չի կարելի երկու նախադասությամբ պատասխանել։

–Երկու նախադասությամբ պատասխանեք՝ ներկայացված սահմանադրական փոփոխությունների նախագծով, ըստ Ձեզ, ԱԺ նախագահը չի՞ դառնում «գենսեկ»։

–Բացարձա՛կ։

–Չէ՞ որ նա՛ է նախագահ, վարչապետ նշանակելու...

–ԱԺ նախագահը նախագահ և վարչապետ չի նշանակելու. դա ԱԺ–ի գործառույթն է։ ԱԺ նախագահը խորհրդարանի խոսնակն է։

–Այո՛, և եթե մեծամասնության հետ լինում է նույն կուսակցությունից, ստացվում է, որ դարձավ թելադրող։

–Ո՛չ, չի ստացվում, համաձայն չեմ ձեզ հետ։ Մեծամասնոսւթյունը հո ռոբոտներ չե՞ն էնտեղ նստած։ Յուրաքանչյուր պատգամավոր քաղաքական գործիչ է, հետո՞ ինչ, որ մեծամասնության ներկայացուցիչը դարձել է ԱԺ նախագահ։

–Հիմա Սերժ Սարգսյանը ոնց ասի ՀՀԿ–ականերին, այդպես էլ կքվեարկեն։

–Չկա՛ նման հարցադրում։

Հարցազրույցը վարեց Արեգնազ Մանուկյանը