Կառավարությունը գազի գնի ու սոցիալական խռովության արանքում
Հարցազրույց ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արման Սահակյանի հետ
–2008թ. մարտի 1–ի դեպքերն ուսումնասիրող ԱԺ նոր հանձնաժողով ստեղծելուն թեև ՀՀԿ–ն հայտարարել էր, որ դեմ է քվեարկելու, բայց ձեռնպահ քվեարկածներից մեկն էլ Դուք էիք։ Ինչո՞վ կբացատրեք։
–Սխալմունք է եղել։
–Քարտուղարությանն ասե՞լ եք, որ փոխեն Ձեր քվեարկության արդյունքը։
–Հա։
–Ինչո՞ւ եք դեմ այդ հանձնաժողովի ստեղծմանը։
–Որպես ՀՀԿ խմբակցության անդամ՝ բոլորով դեմ ենք։ Իմ անձնական դիրքորոշումը կուսակցության ֆռակցիայի դիրքորոշումն է։
–Այսինքն՝ Ձեզ համար բովանդակությունը կարևոր չէ. եթե խմբակցությունը դեմ է, ուրեմն Դուք էլ եք դեմ։
–Գալուստ Սահակյանը հիմնավորեց, թե ինչու ենք դեմ։
–Լավ, այլ թեմայի անցենք։ Ինչպե՞ս կբացատրեք, որ ընդամենը այս մարտի 18-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը որոշ լրատվամիջոցների հետ հանդիպման ժամանակ խոսելով գազի սակագնի բարձացման մասին՝ հայտարարեց. «Զարմանում ես: Որպեսզի իրենք չարախնդան, ուզում են, որ այս երկիրը խնդիրներ ունենա: Հազարավոր հերյուրանքներ, բամբասանքներ՝ թանկանալու մասին»։ Փոխարենը, այդ խոսքերից 2 ամիս հետո հաստատվեց, որ դրանք ամենևին էլ հերյուրանք և բամբասանք չէին։
–Գազի գնի մասով քննարկում է լինում, ինձ թվում է՝ սաղ հարցերին մանրամասն կանդրադառնան։
–Այսինքն՝ այս հարցն էլ վարպաչետի՞ց ճշտենք։
–Դե, ԱԺ նախագահն էլ ասեց՝ իր նախաձեռնությամբ քննարկում է լինելու, և հուսով եմ՝ ձեզ հուզող հարցերի պատասխաններն այնտեղ կլինեն։
–Դուք որևէ հարցի շուրջը Ձեր անձնական կարծիքը ունե՞ք։
–Հիմա ի՞նչ է ձեր հարցը գազի գնի վերաբերյալ։ Պարզ է՝ վատ է, որ թանկանում է գազը։ Շատ վատ է։
–Իսկ այդտեղ կառավարության մեղքը չե՞ք տեսնում։
–(Երկար մտածում է–Ա. Մ) Դե բնականաբար՝ եթե գազը թանկանում է, սոցիալական վիճակն էլ վնասվում է, բնականաբար լավ չի, բայց կարծում եմ՝ մաքսիմալ կարվի, որ այդ բարձրացումը լինի հնարավորին չափ քիչ։
–Կրկնեմ հարցս։ Կառավարության մեղքը չե՞ք տեսնում, որ չկարողացավ այնպես անել՝ գազի սակագինը չբարձրանա։ Տիգրան Սարգսյանը հայտարարում է, որ 3 տարի կարողացել են պահել ցածր սակագինը։ Ի՞նչն է խնդիրը, որ այսօ՛ր չեն կարողանում պահել։
–Չէ դե, հիմա եթե մենք համապարփակ ուսումնասիրություն անենք, գազը թանկանում է ԱՊՀ բոլոր երկներում։ Չասենք՝ բնական է, բայց ապրանք է, գինը թանկանում է, մատակարարներն էլ փորձում են ավելի մեծ շահույթ ստանալ։
–Իսկ քաղաքականությամբ Դուք դա չե՞ք պայմանավորում։
–Որոշակի կապ ունի քաղաքականության հետ, բայց Հայաստան Ռուսաստանից բաց թողնված գազի գինն այս պահին ԱՊՀ երկրներից չեմ կարծում, որ որոշներից թանկ է։
–Միգուցե Ռուսաստանի համար հիմա Հայաստանն այլևս հետաքրքրություն չի՞ ներկայացնում, և դրա մեղավորը հենց ՀՀ հին և վերանշանակված կառավարությունն է՝ իր գործունեությամբ։
–Ուկրաինան գազը Ռուսաստանից ստանում է 350–400 դոլարով, եթե չեմ սխալվում։ Էնպես որ, այնպես չի, որ Հայաստանում ամենաբարձրն է։
–Իսկ ինչո՞ւ հենց ընտրություններն ավարտվելուց հետո հայտարարվեց գազի սակագնի բարձրացման մասին։
–Դուք կարող եք այդ հարցն ուղղել բանակցող կողմերին։
–Բայց Դուք ինքներդ եք քաղաքական ենթատեքստ տեսնում։
–Քաղաքական ենթատեքստն այն է, որ Ռուստաստանը տարբեր երկրներին կարող է տարբեր գներով տալ՝ ելնելով որոշակի հարաբերություններից։ Համարում եմ, որ Հայաստանին մատակարարվող գինը ԱՊՀ երկրների մեջ այս պահին մրցունակ է։
–Սոցիալական խռովության չի՞ հանգեցնի այդ թանկացումը։
–Պարզ է՝ դժգոհություններ կլինեն, պարզ է, որ գազն ընենց ապրանք է, որ ցանկացած ընտանիքի վրա ազդում է։ Ցավոք սրտի, դժգոհություն կլինի, անխուսափելի է։
–Բայց սոցիալական խռովության կհասնի՞։
–Հուսով եմ՝ չէ։
–Ընդհանրապես կառավարության գործունեությունը դրակա՞ն եք գնահատում։
–Հուսով եմ, որ ապագա տարիները դուք էլ դրական կգնահատեք։
–Թողնենք ապագան։ Ես նախորդ տարիների մասին եմ հարցնում։
–Ցավոք սրտի, նախորդ տարիները համաշխարհային ճգնաժամի տարիներ եղան։ Ես ծեծված բառ չեմ ուզում ասել, բայց դա ասում եմ նաև որպես նախկին բիզնեսմեն։ Իրոք շատ բարդ ցիկլ ընկավ, և գիտեք՝ Հայաստանն արձանագրեց աննախադեպ անկում։ Այդտեղ կան օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ պատճառներ, բայց ամեն դեպքում մեր տնտեսությունն ըտենց դիմակայեց մեր ճգնաժամին, որի արդյուքնում հայտնվեցինք այս ծանր վիճակում։ Հուսով եմ՝ հնարավորին չափ շուտ դուրս կգանք այդ վիճակից։
–Ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի, որ այդ անկումն արաձանագրած կառավարությունը պարզապես հրաժարական տար կամ ցրվեր, այլ ոչ թե վերանշանակվեր։
–Դե գիտեք, անկման շրջանում ծանր որոշումների շրջան է սկսվում։ Կարծում եմ՝ որոշակի պատասխանատվություն էր այդ պահին մնալն ու աշխատելը։ Անցած տարի և այս տարի որոշակի աճ ունենք, կարծում եմ՝ հաջորդ տարիներին ավելի շատ կլինի, արած աշխատանքի արդյունքը կերևա։
–Խոսքը ոչ թե բուն անկման ժամանակի մասին է, այլ հիմա այդ կառավարությանը ու վարչապետին չվերանշանակելու։ Կարելի էր, չէ՞, իրոք նոր կառավարություն ձևավորել, ոչ թե հնի վրա «նոր» անունը փակցնել։
–Դե գիտեք, ամեն դեպքում, կարծում եմ, որ աշխատանքներ կան, որոնք պետք է շարունակվեն։ Հուսով եմ, որ այդ աշխատանքերի արդյունքը շուտով շոշափելի կլինի։
Կառավարությունը գազի գնի ու սոցիալական խռովության արանքում
Հարցազրույց ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արման Սահակյանի հետ
–2008թ. մարտի 1–ի դեպքերն ուսումնասիրող ԱԺ նոր հանձնաժողով ստեղծելուն թեև ՀՀԿ–ն հայտարարել էր, որ դեմ է քվեարկելու, բայց ձեռնպահ քվեարկածներից մեկն էլ Դուք էիք։ Ինչո՞վ կբացատրեք։
–Սխալմունք է եղել։
–Քարտուղարությանն ասե՞լ եք, որ փոխեն Ձեր քվեարկության արդյունքը։
–Հա։
–Ինչո՞ւ եք դեմ այդ հանձնաժողովի ստեղծմանը։
–Որպես ՀՀԿ խմբակցության անդամ՝ բոլորով դեմ ենք։ Իմ անձնական դիրքորոշումը կուսակցության ֆռակցիայի դիրքորոշումն է։
–Այսինքն՝ Ձեզ համար բովանդակությունը կարևոր չէ. եթե խմբակցությունը դեմ է, ուրեմն Դուք էլ եք դեմ։
–Գալուստ Սահակյանը հիմնավորեց, թե ինչու ենք դեմ։
–Լավ, այլ թեմայի անցենք։ Ինչպե՞ս կբացատրեք, որ ընդամենը այս մարտի 18-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը որոշ լրատվամիջոցների հետ հանդիպման ժամանակ խոսելով գազի սակագնի բարձացման մասին՝ հայտարարեց. «Զարմանում ես: Որպեսզի իրենք չարախնդան, ուզում են, որ այս երկիրը խնդիրներ ունենա: Հազարավոր հերյուրանքներ, բամբասանքներ՝ թանկանալու մասին»։ Փոխարենը, այդ խոսքերից 2 ամիս հետո հաստատվեց, որ դրանք ամենևին էլ հերյուրանք և բամբասանք չէին։
–Գազի գնի մասով քննարկում է լինում, ինձ թվում է՝ սաղ հարցերին մանրամասն կանդրադառնան։
–Այսինքն՝ այս հարցն էլ վարպաչետի՞ց ճշտենք։
–Դե, ԱԺ նախագահն էլ ասեց՝ իր նախաձեռնությամբ քննարկում է լինելու, և հուսով եմ՝ ձեզ հուզող հարցերի պատասխաններն այնտեղ կլինեն։
–Դուք որևէ հարցի շուրջը Ձեր անձնական կարծիքը ունե՞ք։
–Ո՞ր հարցի շուրջ։
–Ինչ հարց տվեցի, մեկն ասացիք՝ Գալուստ Սահակյանը հիմնավորեց, մյուսը՝ վարչապետից հարցրեք։
–Հիմա ի՞նչ է ձեր հարցը գազի գնի վերաբերյալ։ Պարզ է՝ վատ է, որ թանկանում է գազը։ Շատ վատ է։
–Իսկ այդտեղ կառավարության մեղքը չե՞ք տեսնում։
–(Երկար մտածում է–Ա. Մ) Դե բնականաբար՝ եթե գազը թանկանում է, սոցիալական վիճակն էլ վնասվում է, բնականաբար լավ չի, բայց կարծում եմ՝ մաքսիմալ կարվի, որ այդ բարձրացումը լինի հնարավորին չափ քիչ։
–Կրկնեմ հարցս։ Կառավարության մեղքը չե՞ք տեսնում, որ չկարողացավ այնպես անել՝ գազի սակագինը չբարձրանա։ Տիգրան Սարգսյանը հայտարարում է, որ 3 տարի կարողացել են պահել ցածր սակագինը։ Ի՞նչն է խնդիրը, որ այսօ՛ր չեն կարողանում պահել։
–Չէ դե, հիմա եթե մենք համապարփակ ուսումնասիրություն անենք, գազը թանկանում է ԱՊՀ բոլոր երկներում։ Չասենք՝ բնական է, բայց ապրանք է, գինը թանկանում է, մատակարարներն էլ փորձում են ավելի մեծ շահույթ ստանալ։
–Իսկ քաղաքականությամբ Դուք դա չե՞ք պայմանավորում։
–Որոշակի կապ ունի քաղաքականության հետ, բայց Հայաստան Ռուսաստանից բաց թողնված գազի գինն այս պահին ԱՊՀ երկրներից չեմ կարծում, որ որոշներից թանկ է։
–Միգուցե Ռուսաստանի համար հիմա Հայաստանն այլևս հետաքրքրություն չի՞ ներկայացնում, և դրա մեղավորը հենց ՀՀ հին և վերանշանակված կառավարությունն է՝ իր գործունեությամբ։
–Ուկրաինան գազը Ռուսաստանից ստանում է 350–400 դոլարով, եթե չեմ սխալվում։ Էնպես որ, այնպես չի, որ Հայաստանում ամենաբարձրն է։
–Իսկ ինչո՞ւ հենց ընտրություններն ավարտվելուց հետո հայտարարվեց գազի սակագնի բարձրացման մասին։
–Դուք կարող եք այդ հարցն ուղղել բանակցող կողմերին։
–Բայց Դուք ինքներդ եք քաղաքական ենթատեքստ տեսնում։
–Քաղաքական ենթատեքստն այն է, որ Ռուստաստանը տարբեր երկրներին կարող է տարբեր գներով տալ՝ ելնելով որոշակի հարաբերություններից։ Համարում եմ, որ Հայաստանին մատակարարվող գինը ԱՊՀ երկրների մեջ այս պահին մրցունակ է։
–Սոցիալական խռովության չի՞ հանգեցնի այդ թանկացումը։
–Պարզ է՝ դժգոհություններ կլինեն, պարզ է, որ գազն ընենց ապրանք է, որ ցանկացած ընտանիքի վրա ազդում է։ Ցավոք սրտի, դժգոհություն կլինի, անխուսափելի է։
–Բայց սոցիալական խռովության կհասնի՞։
–Հուսով եմ՝ չէ։
–Ընդհանրապես կառավարության գործունեությունը դրակա՞ն եք գնահատում։
–Հուսով եմ, որ ապագա տարիները դուք էլ դրական կգնահատեք։
–Թողնենք ապագան։ Ես նախորդ տարիների մասին եմ հարցնում։
–Ցավոք սրտի, նախորդ տարիները համաշխարհային ճգնաժամի տարիներ եղան։ Ես ծեծված բառ չեմ ուզում ասել, բայց դա ասում եմ նաև որպես նախկին բիզնեսմեն։ Իրոք շատ բարդ ցիկլ ընկավ, և գիտեք՝ Հայաստանն արձանագրեց աննախադեպ անկում։ Այդտեղ կան օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ պատճառներ, բայց ամեն դեպքում մեր տնտեսությունն ըտենց դիմակայեց մեր ճգնաժամին, որի արդյուքնում հայտնվեցինք այս ծանր վիճակում։ Հուսով եմ՝ հնարավորին չափ շուտ դուրս կգանք այդ վիճակից։
–Ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի, որ այդ անկումն արաձանագրած կառավարությունը պարզապես հրաժարական տար կամ ցրվեր, այլ ոչ թե վերանշանակվեր։
–Դե գիտեք, անկման շրջանում ծանր որոշումների շրջան է սկսվում։ Կարծում եմ՝ որոշակի պատասխանատվություն էր այդ պահին մնալն ու աշխատելը։ Անցած տարի և այս տարի որոշակի աճ ունենք, կարծում եմ՝ հաջորդ տարիներին ավելի շատ կլինի, արած աշխատանքի արդյունքը կերևա։
–Խոսքը ոչ թե բուն անկման ժամանակի մասին է, այլ հիմա այդ կառավարությանը ու վարչապետին չվերանշանակելու։ Կարելի էր, չէ՞, իրոք նոր կառավարություն ձևավորել, ոչ թե հնի վրա «նոր» անունը փակցնել։
–Դե գիտեք, ամեն դեպքում, կարծում եմ, որ աշխատանքներ կան, որոնք պետք է շարունակվեն։ Հուսով եմ, որ այդ աշխատանքերի արդյունքը շուտով շոշափելի կլինի։
Հարցազրույցը վարեց Արեգնազ Մանուկյանը