Հարցազրույց անհատ ձեռներեց Արթուր Հարությունյանի հետ

-Այսօր Դուք էլ էիք մասնակցում Երևանի քաղաքապետարանի առջև կազմակերպված բողոքի գործողությանը։ Ի՞նչ եք պահանջում։

-Կարեն Կարապետյանն արգելել է  փողոցային առևտուրը, բայց փողոցային առևտուր ասելով իրանք ի՞նչ են հասկանում։ Ասենք, փողոցային առևտրի մեջ ի՞նչ է մտնում։ Օրինակ իմը կրպակ է։ Կրպակի դիմացը դրած է ստենդ, ստենդի վրա մի քանի բան է շարած։ Հիմա մենք սոցվճար մուծում ենք, եկամտահարկ մուծում ենք, իրանց պարտադրած այդ ՀԴՄ հարկերը մուծում ենք։ Ես համոզված եմ, որ այսպես երկար շարունակվել չի կարող, մի օր պայթելու է։ Այս անարդարությունը մի օր պայթելու է, ոնց որ, ասենք, պայթեց Թունիսում։ Հիմա մեր նման հազարավոր մարդիկ կան, որ կրպակներ ունեն, բայց կրպակները քանդում են։ Կրպակները որ քանդում են, մարդիկ ո՞նց ապրեն։ Այլընտրանք ստեղծե՞լ են, աշխատատեղ ստեղծե՞լ են, արդյունաբերությունը զարգացե՞լ է, աշխատանքի տե՞ղ է բացվել, որ դրած քանդում են կրպակները։ Կամ ասում են՝ կրպակի դիմաց բան մի դիր։ Դե, եթե ես բան չդնեմ, իրա տուգանածը՝ 150 հազարը, ո՞րտեղից տանեմ մուծեմ, իմ տեղը ո՞վ կմուծի։ Համայնքի ղեկավա՞րն է մուծելու, քաղաքապե՞տն է մուծելու, ո՞վ է  մուծելու իմ տեղը։ Սա է խնդիրը։

-Դուք հիմա ի՞նչ եք պահանջում։

-Էսօր եկել ենք ու պահանջում ենք հանդիպում քաղաքապետի հետ։

-Քաղաքապետին որ հանդիպեք, ի՞նչ եք պահանջելու։

-Պահանջի ձևակերպումը հետևյալն է. որ փողոցային առևտրի տակ ինքը ի՞նչ է հասկանում։ Ասենք՝ խանութ է, մի երեք հատ մանեկեն է դուրսը դրած, ասում՝ են այդ մանեկենը ներս տար, կամ ասենք՝ կրպակ է՝ երկու հատ ստենդ է դուրսը դրած, ասում է՝  այդ ստենդը տար ներս, ասենք, որ 6 քառակուսի է ներսը՝ տեղ չկա։ Բայց այդ մարդը, նորից եմ ասում, սոցվճար է մուծում, եկամտահարկ է մուծում բյուջե։

-Դուք միայն դրա՞ն եք դեմ, թե նաև դեմ եք, որ թույլ չեն տալիս մայթերի վրա առևտուր անել։

-Մայթերի վրա կանաչի, սնունդ վաճառում են, ես չեմ կարա դեմ լինեմ, որովհետև ես գիտեմ կանաչի վաճառողի կամ լիմոն վաճառողի սոցիալական ծանր վիճակը։ Թող պրեզիդենտը՝ Սերժ Սարգսյանը, կամ Կարեն Կարապետյանը այլընտրանք ստեղծի, նոր կանաչի վաճառողին ասի՝ եղբա՛յր ջան, այլընտրանք եմ ստեղծել, ամիսն էլ 150 հազար աշխատավարձ եմ տալիս, արի գնա ստեղ աշխատի։ Թող իրանք այլընտրանքը ստեղծեն, նոր տուպիկի առաջ կանգնեցնեն մեզ։

-Իսկ եթե առաջարկվի շուկանե՞ր գնալ։

-Ուրեմն ասեմ, որ Երևան քաղաքում հատուկենտ շուկաներ կան, որ սարքած են։ Օրինակ վերցնենք Կոմիտասի շուկան՝ էնտեղ շուկա չկա։ Շուկան պատկանում է դաշնակներին, ինչի՞ դաշնակները չեն կարգի բերում այդ շուկան։ Ասեմ, որ այս ամենը համակարգից է գալիս՝ ամենավերևից։ Նայեք՝ փողոցը պատկանում է հանրապետականներին, շուկան պատկանում է դաշնակներին։ Չի լինում. մեկը մեկի հետ չի խոսում, այսինքն ոչ մեկն իր գործառույթը չի կատարում։ Շուկան թող նորոգեն, կարգի բերեն, վարձավճարներն էլ քիչ լինեն, փողոցից ժողովուրդը մեծ սիրով կգնա-կկանգնի էնտեղ, ոչ թե տանեն տեղավորեն փողոցում, փողոցից առնեն, շուկան էլ մնա դատարկ։ Վերևից է ամեն ինչ գալիս, այսինքն համայնքն իրա գործառույթը չի անում։ Համայնքն ի՞նչ գործ ունի առևտրի հետ, կամ ոստիկանությունն ի՞նչ գործ ունի առևտրի հետ, առևտրի հետ ի՞նչ գործ ունի։ Հիմա կպել են փողոցային առևտրին։ Ինչի՞ համար, առաջին խնդիրը Երևան քաղաքում համարվում է փողոցային առևտո՞ւրը։ Մի հատ թող այս պաշտոնավորները նստեն տրանսպորտ. ժողովուրդը իրար շալակ ելած գնում է գործի։ Ինչի՞ տրանսպորտից չի սկսում՝ ավտոբուսներ բերի, գազելները քչանան։

-Իսկ Դուք Ձեր բողոքը դիմումը ներկայացրե՞լ եք։ Ի՞նչ պատասխան եք ստացել։

-Դիմում, նամակ, խնդրանք՝ դրանք վերաբերում են նորմալ, քաղաքակիրթ երկրներին, ոչ թե բռնատիրական երկրներին։ Հիմա մենք պահանջում ենք հանդիպում քաղաքապետի հետ։

-Իսկ տվյալներ ունե՞ք՝ ինչքա՞ն մարդ է փողոցային առևտրով զբաղվում, ու քանի՞ ընտանիքի է գործազուրկի վիճակ սպառնում։

-Չգիտեմ, մոտավոր թիվ չեմ կարա ասեմ, բայց շատ-շատ են։ Ասենք, ամեն համայնքում՝ շուկաների տարածքում կամ անցումների տակ, կրպակներում, շատ-շատ են՝ հազարներ են։ Ստույգ ոչ մի կազմակերպություն չի կարող հաշվել՝ ինչքան են, բայց շատ են, մի քանի հազար։ Ու դա շղթա է։ Սա մի ուրիշ քաղաքականություն է՝ մեզ արգելելով, հավաքելով խանութները, ճնշելով, հարկային դաշտ մտցնելով՝ ուզում են, որ բոլորը գնան սուպերմարկետներ։ Բոլոր համայնքներում էլ միքանիհարկանի, դոդոշ սուպերմարկետները բացել են, կողքերն էլ արգելում են, ճնշում են, փակում են, որ գնան սուպերմարկետից առևտուր անեն։ Սա է խնդիրը։ Բայց ասեմ, որ կոնկրետ ես ու իմ նման էլի կան հազարավոր մարդիկ, որ չենք գնալու այս երկրից։ Իրանք են գնալու, մենք չենք գնալու։ Շատ մարդիկ կան իմ նման մտածող, այո՛։

-Ի՞նչ քայլերի եք դիմելու։

-Ի՞նչ քայլերի ենք դիմելու։ Դեռ չենք որոշել՝ ինչ քայլերի ենք դիմելու։ Դեռ եկել ենք քաղաքապետարանի դիմաց, տեսնենք ինչ ենք անում։

Զրույցը վարեց Հեղինե Հարությունյանը