Ամերիկահայ գործարար Էդմոնդ Խուդյանին զրպարտող կեղծ մեղադրական եզրակացությամբ դատարան ուղարկված քրեական գործով նոր առեղծվածային մանրամասներ են ի հայտ գալիս:

«Արին կապիտալ» ներդրումային ընկերության Մաշտոցի 33/1 շենքում բնակարան ստանալու համար վճարում կատարած, սակայն բնակարանը չստացած, խաբված գնորդներից Լուսինե Գյուլխասյանի գործը, որն այս պահին քննվում է Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում, բավական հետաքրքիր մանրամասներ է պարունակում, որոնք իրականում թաքնված են քրեական գործի նյութերում: Իսկ այս գործով, ինչպես բազմիցս տեղեկացրել ենք, ամերիկահայ գործարարի ընկերության տնօրեն Էդուարդ Եսայանին մեղադրանք է առաջադրվել, իբրև թե, ի օգուտ Էդմոնդ Խուդյանի կատարված գործողությունների համար:

Պարզվում է, որ, հակառակ այդ գործով իրականացված փորձաքննության արդյունքների, վերոնշյալ մեղադրանքն առաջադրելը քննիչին պարտադրվել է հենց գործը վերահսկող դատախազ Արման Հակոբյանի ցուցումով: Իսկ դրանով, ինչպես ի սկզբանե հայտարարել են սփյուռքահայ գործարարի փաստաբանները, դատախազությունը հերթական անգամ պաշտպանության տակ է առել Վլադիսլավ Մանգասարյանին:

Այս պահին ամերիկահայ գործարար Էդմոնդ Խուդյանի փաստաբանների մոտ առկա են փաստաթղթեր, որոնք ապացուցում են ներկայացվածը:

Բանն այն է, որ այս գործով նախաքննությունը վարած ՀՀ Ոստիկանության կենտրոնականի քննիչ Կամո Ներսիսյանը  ի վերջո կազմել է մեղադրական եզրակացություն, որով առաջին հայացքից անուղղակիորեն շոշափվում է ամերիկահայ գործարար Էդմոնդ Խուդյանի անունը, թեև նա ո՛չ որպես մեղադրյալ, ո՛չ էլ որպես կասկածյալ է գործում ներգրավված: 

Մինչդեռ մեղադրական եզրակացությամբ իրականում անտեսվել են քրեական գործի փորձաքննությամբ ի հայտ եկած այն տվյալները, որոնք վեր են հանել  իրականությունը.

Ի սկզբանե խարդախության փաստով հարուցված այդ քրեական գործով ձեռք բերված ապացույցներով քննիչը դեռևս 2011թ.-ին պարզել էր, որ «Արին կապիտալ» ներդրումային ՍՊԸ-ի անունից տնօրեն Էդուարդ Եսայանը 2007թ. դեկտեմբերի 6-ին նախնական պայմանագիր է կնքել շինարար Վլադիսլավ Մանգասարյանի եղբոր` Ռուբեն Մանգասարյանի հետ, որն էլ անմիջապես  իրավունքի վաճառքի պայմանագրով բնակարանի նկատմամբ իր իրավունքը օտարում է իրական գնորդ Լուսինե Գյուլխասյանին:

Հաջորդ օրը` HSBC բանկում, Լուսինե Գյուլխասյանն իր հոր, Էդմոնդ Խուդյանի, ընկերության հաշվապահի ներկայությամբ 37 մլն. 200 հազ. ՀՀ դրամ  գումարը հաշվել և հանձնել է Էդուարդ Եսայանին, որն էլ բոլորի ներկայությամբ գումարը մուտքագրել է ընկերության հաշվեհամարին, սակայն Գնորդի հոր խնդրանքով Էդմոնդ Խուդյանը հաջորդ օրը ստացական է ստորագրել, որ գումարը ստացված է և գործարքն իրականացված է:

Քրեական գործով նշանակված փորձաքննությամբ, ՀՀ Փորձաքննությունների ազգային բյուրոյի կողմից 2012 թվականի հոկտեմբերի 01-ին տրված 21 թերթից բաղկացած փորձագիտական եզրակացության  20-րդ էջում հստակ արձանագրվել է, որ 07.12.2007թ.  <> ՍՊ ընկերության բանկային հաշվին, իրոք, մուտքագրվել է 37 մլն 200 հազար դրամը, որից 15 մլն 891 հազար դրամ `Ռուբեն Մանգասարյանի անվամբ, իսկ  21 մլն 309 հազար դրամը` Ղևոնդ Ղալումյանի անվամբ: Այս պայմաններում դատախազի համար էլ պարզ էր, որ գործարքն ակնհայտորեն ի վնաս ընկերության միակ սեփականատեր Էդմոնդ Խուդյանի է և հօգուտ գումար չվճարած Ղևոնդ Ղալումյանի ու Վլադիսլավ Մանգասարյանի եղբայր Ռուբենի Մանգասարյանի:

Մինչդեռ  գործով դատախազ Արման Հակոբյանն արձանագրելով փորձաքննությամբ պարզված հանգամանքը, պարտադիր կատարման ենթակա ցուցում է տալիս քննիչ Կամո Ներսիսյանին` առաջադրել հետևյալ բովանդակությամբ մեղադրանք.

<> ներդրումային ՍՊԸ ծառայող` տնօրեն, իր կարգադրիչ լիազորությունները այդ կազմակերպության շահերին հակառակ և ընկերության սեփականատեր Էդմոնդ Խուդյանի օգտին է օգտագործել», այն է` քաղաքացի Լուսինե Գյուլխասյանից ստացած 37մլն 400հազ. դրամն առձեռն հանձնել է Էդմոնդ Խուդյանին, Լուսինե Գյուլխասյանինառանձնապես խոշոր չափերի վնաս է պատճառել, ինչն էլ ծանր հետևանքներ է առաջացրել վերջինիս համար:

Սփյուռքահայ գործարար Էդմոնդ Խուդյանը մեղադրանքի այս տեքստում ի սկզբանե մի միտում է տեսել` դատախազությունն ամեն գնով կհովանավորի խարդախ գործարքի իրական հասցեատեր Վլադիսլավ Մանգասարյանին և  «Էդուարդ Եսայանը գործել է Էդմոնդ Խուդյանի օգտին» զրպարտիչ փաստի արձանագրմամբ դատավճիռ կկայացվի, այնուհետև այն կօգտագործվի  Գյուլխասյանին և այլ  խաբված գնորդներին իր դեմ ուղղելու համար:

Եվ իրոք, գործը վերահսկող դատախազ Արման Հակոբյանը ծանոթանալով փորձագիտական եզրակացությանը, ի վերջո, 2012 թվականի նոյեմբերի 21-ին  տվել է ցուցում, որը տառացիորեն ներառում է ներկայումս առկա մեղադրական եզրակացությունը և որում, Գյուլխասյանի գումարները հօգուտ Մանգասարյանի և Ղալումյանի մուտքագրված լինելու պարագայում, զարմանալիորեն, Եսայանի գործողությունները բնութագրվում են որպես հօգուտ Էդմոնդ Խուդյանի:

Նույն ցուցումի մեջ դատախազը, անդրադառնալով Ռուբեն Մանգասարյանի և Արթուր Գալստյանի միջև բնակարանի վաճառքին, արձանագրել է Ռուբեն Մանգասարյանի ստահոդ ցուցմունքը, թե իբր Էդուարդ Եսայանն իրեն վճարած չի եղել 2007թ. մարտ-ապրիլ ամիսների շինանյութի 200 հազար ԱՄՆ դոլարը, ինքը պարբերաբար զգուշացրել է և չստանալով գումարը, 2010թ, սեպտեմբերի 23-ին, 70.000 ԱՄՆ դոլարի չափով պարտքի դիմաց  բնակարանն օտարել է պարտատեր Արթուր Գալստյանին:

Այնինչ դեռևս 12.06.2007թ.-ին  Էդմոնդ Խուդյանի, Ռուբեն Մանգասարյանի,  Վլադիսլավ Մանգասարյանի և Էդուարդ Եսայանի  միջև կնքվել է մի փոխադարձ ակտ` կապալառու Վլադիսլավ Մանգասարյանի և «Վ.Է.Ռ.Մ.»  ընկերության տնօրեն Ռուբեն Մանգասարյանի կողմից փաստացի կատարած աշխատանքների արժեքը վճարելու և անավարտ աշխատանքները պատվիրատու Էդմոնդ Խուդյանին հանձնելու մասին : Ըստ այդմ` ակտը կողմերի կողմից ստորագրելու պահից ներկայացված հաշվարկները վերջնական են և փոփոխության ենթակա չեն: Եվ ակտը ստորագրելուց հետո կողմերը միմիայնց որևէ պահանջ ներկայացնել չեն կարող:

Ըստ սփյուռքահայ գործարարի փաստաբանների, այսպիսով,  հնարածին պարտքի առկայության վերաբերյալ իր ցուցմունքով, Ռուբեն Մանգասարյանը «մոլորության մեջ է գցել» նախաքննության մարմնին և դրանով փորձել է պատճառաբանել իր պահանջի իրավունքը, որի դիմաց էլ, իբր, հետագայում  ձեռք է բերել Գյուլխասյանին հանձնման ենթակա բնակարանը:

Սակայն այս մի հնարածին պարտքով չի սահմանափակվել Ռուբեն Մանգասարյանը: Նա խարդախության քողարկման նպատակով մեկ այլ կեղծ պարտքի ու պարտատիրոջ մասին էլ է հայտնում, որին իբր, պարտքի դիմաց հանձնել է բնակարանը: Խոսքը Արթուր Գալստյանի մասին է, որի ցուցմունքը անհետացել է գործից:   Վերջինս ցուցմունք է տված եղել այն մասին, որ Ռուբեն Մանգասարյանի և իր միջև բնակարանի կեղծ առուվաճառք է տեղի ունեցել, իրականում այդ գործարքը տեղի է ունեցել մի կողմից` բնակարանի իրական սեփականատեր Վլադիսլավ Մանգասարյանի, մյուս կողմից` Սևակ Արզարունու միջև: Հետագայում էլ Արթուր Գալստյանը այդ բնակարանը անհատույց հանձնել է Արմեն Գալստյանի կողմից մատնանշված կեղծ գնորդի անվամբ: Հենց այստեղ է, որ պարզ է դառնում, որ Գյուլխասյանի բնակարանը իրականում տնօրինել է ոչ թե Ռուբեն Մանգասարյանը, այլ` նրա եղբայր Վլադիսլավ Մանգասարյանը: Իսկ Արթուր Գալստյանի և Ռուբեն Մանգասարյանի միջև որևէ գումարային հարաբերություն չի եղել, այնինչ, ըստ գործի նյութերի, Ռուբեն Մանգասարյանը ցուցմունք է տվել, թե իբր բնակարանը Արթուր Գալստյանին է հանձնել վերջինիս հանդեպ ունեցած 70.000 ԱՄՆ դոլար իր պարտքի դիմաց, ինչն իրականությանը չի համապատասխանում: Եվ այդ սուտ հաստատված համարելու կապակցությամբ քրեական գործով տեղ են գտել մի շարք սուտ ցուցմունքներ բնակարանի իբրև թե երրորդ ձեռքբերող Գայանե Ստեփանյանի,իբր նրա ներկայացուցիչ Արմեն Գալստյանի, ինչպես նաև Ռուբեն Մանգասարյանի կողմից:

Այս հակասական փաստերի առկայության պարագայում կազմված բոլորովին այլ բովանդակության մեղադրական եզրակացության վերաբերյալ փորձեցինք պարզաբանում ստանալ քրեական գործը վերահսկած և քննիչին ցուցում տված դատախազ Արման Հակոբյանից, որն այժմ անցել է այլ պաշտոնի և այս գործով մեղադրանքը պաշտպանող դատախազը չի հանդիսանում: Վերջինս, սակայն, հրաժարվեց որևէ մեկնաբանություն տալ` խնդրելով բոլոր հարցերով դիմել գործով ներկա դատախազ Լևոն Չարխիֆալակյանին: Այս քրեական գործով հաջորդ դատական նիստը նշանակված է մարտի 7-ին ժամը 11:00-ին:

Տեսնենք, թե մեղադրանքը պաշտպանող դատախազն ինչպես կպատճառաբանի առաջադրված մեղադրանքը և, արդյոք, այս բացահայտումներից հետո էլ այդ մեղադրանքը կպաշտպանի±, թե± նոր քննություն իրականացնելու որոշում կկայացվի:

 Հարգանքներով` Սփյուռքահայ ներդրողների շահերի պաշտպանության նախաձեռնող խումբ