Իրավապաշտպան, իրավունքի և ազատության կենտրոն ՀԿ–ի նախագահ Վարդան Հարությունյանը նախաձեռնել է խորհրդային տարիներին Հայաստանում ծավալված այլախոհական շարժման մասին մի ուսումնասիրություն հրապարակել: Նախատեսվող ուսումնասիրության մեջ, ի թիվս այլ նյութերի, պետք է տեղ գտնեն նաև այդ տարիներին դատապարտվածների դատավճիռները: Դրանք ձեռք բերելու նպատակով դեռևս 2011թ. նոյեմբերին Վ. Հարությունյանը դիմել է ՀՀ կառավարությանն առընթեր Ազգային Անվտանգության Ծառայություն: 
Սակայն, ԱԱԾ-ն իր գրությամբ, հղում կարտարելով Արխիվային գործի մասին օրենքի 21 և Տեղեկատվության մասին օրենքի 8 հոդվածների վրա, նրան մերժել է, տեղեկացնում են Խորհրդային տարիների քաղբանտարկյալները տարածած հայտարարության մեջ:
«Մերժման ակնհայտ անհիմն լինելը վիճարկել չցանկանալով Հարությունյանը մտածում է, որ մերժման որևէ, թեկուզ կամայական, հիմք չի լինի, եթե մարդիկ իրենց անունից դիմեն ԱԱԾ և պահանջեն ժամանակին իրենց նկատմամբ կայացված դատավճիռները: Նա խորհրդային տարիների քաղբանտարկյալներից, իսկ մահացածների դեպքում նրանց առաջին կարգի ժառանգներից, հավաքում է նման դիմումներ ու մեկ փաթեթով 2012թ. դեկտեմբերի 6-ին ուղարկում է ԱԱԾ, իսկ արդեն դեկտեմբերի 11-ով թվագրված գրությամբ կրկին մերժում է ստանում: Այս անգամ արդեն մերժման համար որպես հիմք նշվում է Արխիվային գործի մասին օրենքի 22 հոդվածը: 

Ակնհայտ է, որ յուրաքանչյուր դատապարտյալի դատավճիռ պետք է տրվի դատապարտյալին: Այլ կերպ լինել չի կարող: Սակայն խորհրդային շրջանում քաղաքական բանտարկյալների դատավճիռները բանտարկյալներին աշխատում էին չտրամադրել: Հայտնի են դեպքեր, երբ մարդիկ կարողացել են իրենց դատավճիռները կամ մեղադրական եզրակացություններն ստանալ երկարատև հացադուլների արդյունքում: Բայց այդ ժամանակները վաղուց արդեն անցյալ են: Այն երկիրը, որ մարդկանց դատապարտում էր այլախոհ լինելու համար այլևս գոյություն չունի: Այդ շրջանի քաղբանտարկյալները վաղուց արդարացվել են, բայց Հայաստանի Հանրապետության ԱԱԾ-ը հին ժամանակների ոգուն համաձայն շարունակում է հույժ գաղտնի փաստաթուղթ համարել խորհրդային շրջանում հրապարակված դատավճիռները: Անգամ խորհրդային ժամանակներում հայտարարվում էր, որ այդ դատավճիռները հրապարակվում են բաց դատավարությունների արդյունքում: Այսինքն` այդ դատավճիռներն իրենց հրապարակման պահից արդեն հանրության սեփականություն են, դրանցից որևէ մեկը փակ դատավարության արդյունք չէ և դրանք, անգամ խորհրդային չափանիշներով, որևէ տեսակի գաղտնիք համարվել չեն կարող: Դրանք մեզ են վերաբերում, կայացվել են մեր նկատմամբ և մենք իրավունք ունենք պահանջել և ստանալ մեր դատավճիռները:
Զարմանալի է միայն, թե ինչո՞ւ է տխրահռչակ Խորհրդային պետության տապալումից և Հայաստանի Անկախ Հանրապետության հռչակումից այսքան տարի անց Անկախ Հայաստանի կառավարությանն առընթեր Ազգային Անվտանգության Ծառայությունը շարունակում հավատարիմ մնալ խորհրդային մտածողությանն ու բարքերին և ամեն կերպ ի ցույց դնում իր անհանդուրժողականությունը այն մարդկանց նկատմամբ, ովքեր ժամանակին պայքարել են այդ բարքերի ու այդ մտածողության դեմ:

Դատապարտելով ԱԱԾ ղեկավարության նման կամայական գործելաոճը հայտարարում ենք, որ հետամուտ ենք լինելու մեր իրավունքների պաշտպանությանը: Ուրախությամբ կընդունենք լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների, իրավապաշտպանների, հասարակական ու քաղաքական գործիչների աջակցությունը»,- ասված է հայտարարության մեջ:
Հայտարարության տակ ստորագրել են խորհրդային տարիների հետևյալ քաղբանտարկյալները. 
Պարույր Հայրիկյան
Ռազմիկ Մարկոսյան
Ազատ Արշակյան
Շահեն Հարությունյան
Վալտեր Մելիքյան
Բագրատ Շահվերդյան
Գագիկ Առաքելյան
Նորիկ Մարտիրոսյան
Սուրեն Մելիքյան
Վարդան Հարությունյան