Կրթության փորձագետ Անահիտ Բախշյանը ֆեյսբուքյան իր էջում հրապարակել է հերթական դիմորդի նամակը.

«Մեկ նամակ ևս դիմորդ Աստղիկ Ավագյանից.
Բարև ձեզ տիկին Բախշյան....կներեք,որ անհանգստացնում եմ ձեզ...իրավիճակը իրոք բավական լարված է...ամեն ինչ խառնվել է իրար.....ու այնպիսի դրություն է ստեղծվել,որ մտածելու տեղիք է տալիս.....«Արդյոք մենք ուրիշ....ավելի լուրջ...ավելի առաջնային...ավելի ճիստ հարցեր չունենք քնարկելու,քան այս «ՇՏԵՄԱՐԱՆԱՅԻՆ» հարցը.....բառերը իրոք շատ ու ոչ դյուրին են,բայց դրանք սովորելով` մենք մեր բառապաշարն ենք զարգացնում....դժվարությամբ,բայց կսովորենք,,,,մեր մայրենի լեզվի բառերն են,,,,բայց գրականույթուն բաժնում մի այնպիսի հարցեր....տվյալ դեպքում հարց է ներկայացված,որ Պարոնյանի նման մեծ երկիծաբանն էլ չէր կարող նման կերպով ծաղրել ինչ-որ մեկին..........էջ 160 համար 79.........հարցը հետևյալն է....Որ տեղանուններն են հիշատակված տրված հատվածում.նշիր համարները.............«Ծխում էին մեծաշեն քաղաքները:Ծխում էր....ծխում էր....ծխում էր...ծխում էր...Եվ թանձր ծուխը նսեմանում էր....լուսապայծառ գեղեցկությունը»...............................1.Անի,2.Վաղարշապատ,3.Արմավիր,4.Արտաշատ,5.Էջմիածնի վանք,6.Արարատյան դաշտ,7.Վասպուրական աշխարհ,8.Դվին,9.Աշտիշատի վանք............ճիշտ պատասխանը հետևյալն է.....8,4,2,5,6.......Տիկին Բախշյան ես հուսով եմ,որ դուք հարցը հասկացաք,,,,այսինքն,եթե մենք բոլոր քաղաքները ճիշտ վերցնենք,բայց ոչ Րաֆֆու «Սամվել» վեպում գրված քաղաքների հերթականությամբ...ստացվում է`մենք չգիտենք.......ինձ համար սա բարդ չէ....մի քանի քաղաքի անուն է....ես անգիր կանեմ հերթականությամբ...բայց ինչի համար...ես իրոք չեմ հասկանում......շտեմարանը պրիմիտիվ է.....բայց խճճող....հարցերը այնպես են ներկայացված,որ մի քանի անգամ կարդալուց հետո ես հասկանում,որ 12 բառից մի բառի հոմանիշ է ուզում.....ու յուրաքանչյուր դիմորդ,եթե նպատակ ունի,ինչ-որ բանի հասնելու,ապա անպայման կհասնի...ու կհաղթահարի այս դժվարությունները.....իսկ ամենվատը,թեևս, չի հարգի իրեն կրթողներին.....»։