Լրահոս

16.06.2012 09:43


Կեղծ կամ խեղաթյուրված տեղեկատվություն

Կեղծ կամ խեղաթյուրված տեղեկատվություն

 15-ը նոյեմբերի 1947թ.

ՄԱԿ-ի Գլխավոր Ասամբլեայի Բանաձև 127 (II) (1)

 Գլխավոր Ասամբլան գտնելով, որ ՄԱԿ-ի անդամ պետությունները, համաձայն 1-ին հոդվածի, պարտավոր են զարգացնել բարեկամական հարաբերություններ միմյանց նկատմամբ եւ իրականացնել միջազգային համագործակցություն, այդ նպատակով զարգացնելով եւ ամրապնդելով հարգանքը մարդու իրավունքների եւ հիմնարար ազատությունների նկատմամբ,

գտնելով, որ այդ նպատակին հասնելու համար անհրաժեշտ է դյուրացնել եւ ընդլայնել տեղեկատվության տարածումը բոլոր երկրներում, ինչը կարող է նպաստել ազգերի միջեւ փոխըմբռնմանը եւ ապահովել բարեկամական հարաբերություններ նրանց միջեւ,

գտնելով, որ այս ոլորտում նկատելի հաջողություն կարելի է ձեռք բերել միայն այն դեպքում, երբ համաձայն տվյալ երկրի հիմնական օրենքի` միջոցներ ձեռք առնվի պայքարելու կեղծ եւ խեղաթյուրված լուրերի տարածման դեմ, որոնք կարող են վնասել պետությունների բարեկամական հարաբերություններին, (2)

առաջարկում է ՄԱԿ-ի անդամ պետությունների կառավարություններին.

1. ուսումնասիրել միջոցառումներ, որոնք առանձին պետություններում հաջողությամբ կարող են ընդունվել` այն սահմաններում, որը համահունչ է հիմնական օրենքներին եւ պայքարելու կեղծ եւ խեղաթյուրված լրատվության տարածման դեմ, որոնք կարող են վնասել պետությունների բարեկամական հարաբերություններին, …

Ծանոթագրությունը «Ուխտ Արարատի»

1. Սույն բանաձևն է խանգարում համաշխարհային տիրապետության գնացող ուժերին: Քենեդի-Խրուշչովին չեզոքացնելուց հետո, 1966թ. սկսած, որպես ճարպիկ լուծում գտնվեց Ալան Դալեսի ծրագիրը: Դալեսի նախանշած` մարդու բնության դեմ ուղղված բոլոր այլանդակությունները` ընդդեմ ՄԱԿ-ի 1948թ. Մարդու Իրավունքների Համընդհանուր Հռչակագրի, ներկայացվեցին` որպես ՄԱԿ-ի և Եվրոմիության Մարդու իրավունքների կոնվենցիաներ: Օրինակ, միասեռականներին ամուսնություն թույլատրելու, ինչպես նաև նրանց կողմից առողջ ընտանիքների երեխաներ որդեգրել թույլատրելու օրենքները, որոնք հակասում են ՄԱԿ-ի Մարդու Իրավունքների Համընդհանուր Հռչակագրի 16-րդ Հոդվածին, մասնավորապես, 3-րդ կետին, որտեղ ասված է. «Ընտանիքը հասարակության բնական և հիմնական բջիջն է, ունի հասարակության ու պետության կողմից պաշտպանվելու իրավունք»:

2. Խոսքի ազատությունը կամ ազատ արտահայտվելու իրավունքը չի նշանակում, թե դա կարելի է գործածել Կեղծ ու խեղաթյուրված տեղեկատվություն տարածելու եւ կամ ցեղասպանությունների ժխտողականության դիրքերից հանդես գալու համար: Ավելին` խոսքի ազատության պատրվակով իրականացվող ցեղասպանության ժխտողականությունը, այդ թվում` Թուրքիայի Հանրապետության տխրահռչակ 301 հոդվածը եւ այլ նմանատիպ գործողություններ, հանցագործության տարրեր են պարունակում, որովհետեւ իրականացնում են նոր ցեղասպանություն հրահրելու ուղղակի քարոզչություն:  

Այս խորագրի վերջին նյութերը