Հայկական բանակի պահեստային սպա, կապիտան Արթուր Եղիազարյանի բաց նամակը ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանին.
«Հարգարժա՛ն պարոն Օհանյան, այն իրավիճակը, որ ստեղծվել է ՀՀ հյուսիսարևելյան սահմանների մոտ, ստիպում է, որ Ձեզ դիմեմ կարճ խնդրանք-առաջարկով:
Հին սպարտացիների պես, հանուն ազգի առողջ գենոֆոնդի (18-20 տարեկան զորակոչիկների) պահպանման, մեզ` այն պահեստային զինվորականներիս, որոնք որպես կամավորականներ ցանկանում են, ֆիզիկապես կարողունակ են և ունեն տված սերունդ, որպես իրավիճակային արագ արձագանքման զինվորականների` զորակոչել և ուղարկել ռազմասահմանագիծ, մինչև որ այնտեղ կրկին կվերականգնվի հարաբերական անդորրը:
Ես ներկայումս քաղաքացիական ծառայող եմ, բայց պատրաստ եմ մշտապես մասնակցել պլանային և ֆիզիկական-վերականգնողական վարժանքների և նման իրավիճակների առաջացման դեպքում մեկնել վտանգավոր սահմանահատվածները` մեր ողջ ուժն ու գիտելիքները կրկին ի սպաս դնելով հանուն հավիտենական արժեքների` Ազգի և Հայրենիքի պաշտպանության:
Մենք պետք է լինենք Ազգ - Բանակ:
Կարծում եմ, որ այս հարցում ունեմ համախոհներ և իրավունք եմ ինձ վերապահում հանդես գալու Ազգի այդ հատվածի անունից:
Խնդրում եմ մտածել ասածիս ուղղությամբ, և այս խնդրի իրագործման գործնական տարրերի ներդրման հարցում պատրաստ եմ համագործակցել:
Պատիվ ունեմ:
Հարգանքով` Հայոց բանակի պահեստի սպա, կապիտան Եղիազարյան»:
Բաց նամակ ՀՀ պաշտպանության նախարարին
Հայկական բանակի պահեստային սպա, կապիտան Արթուր Եղիազարյանի բաց նամակը ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանին.
«Հարգարժա՛ն պարոն Օհանյան, այն իրավիճակը, որ ստեղծվել է ՀՀ հյուսիսարևելյան սահմանների մոտ, ստիպում է, որ Ձեզ դիմեմ կարճ խնդրանք-առաջարկով:
Հին սպարտացիների պես, հանուն ազգի առողջ գենոֆոնդի (18-20 տարեկան զորակոչիկների) պահպանման, մեզ` այն պահեստային զինվորականներիս, որոնք որպես կամավորականներ ցանկանում են, ֆիզիկապես կարողունակ են և ունեն տված սերունդ, որպես իրավիճակային արագ արձագանքման զինվորականների` զորակոչել և ուղարկել ռազմասահմանագիծ, մինչև որ այնտեղ կրկին կվերականգնվի հարաբերական անդորրը:
Ես ներկայումս քաղաքացիական ծառայող եմ, բայց պատրաստ եմ մշտապես մասնակցել պլանային և ֆիզիկական-վերականգնողական վարժանքների և նման իրավիճակների առաջացման դեպքում մեկնել վտանգավոր սահմանահատվածները` մեր ողջ ուժն ու գիտելիքները կրկին ի սպաս դնելով հանուն հավիտենական արժեքների` Ազգի և Հայրենիքի պաշտպանության:
Մենք պետք է լինենք Ազգ - Բանակ:
Կարծում եմ, որ այս հարցում ունեմ համախոհներ և իրավունք եմ ինձ վերապահում հանդես գալու Ազգի այդ հատվածի անունից:
Խնդրում եմ մտածել ասածիս ուղղությամբ, և այս խնդրի իրագործման գործնական տարրերի ներդրման հարցում պատրաստ եմ համագործակցել:
Պատիվ ունեմ:
Հարգանքով` Հայոց բանակի պահեստի սպա, կապիտան Եղիազարյան»: