«7օր»–ի հետ  զրույցում պատասխանելով հարցին, թե ինչո՞վ է պայմանավորված, որ  Սահամանադրությամբ ամրագրված դրույթով պետությունից անջատ եկեղեցին խառնվում է պետական գործերին ու  քաղաքականությանը, իսկ  պաշտոնյաներն էլ, հատկապես ուժային կառույցների բարձրաստիճան ներկայացուցիչները, հաճախ հայտնվում են տարատեսակ եկեղեցական ծեսերի գլխավոր դերերում ու խորհուրդներում, «Համագործակցություն հանուն ժողովրդավարության» կենտրոնի ծրագրերի ղեկավար Արթուր Ավթանդիլյանն ասել է, թե դա երկկողմանի շահերի համընկման արդյունք է։

–Եկեղեցին որևէ կերպ չի ցանկանում հարմարվել այն փաստի  հետ, որ  երրորդ հանրապետությունը շուկայական հարաբերություններ է ենթադրում, և այն պետք է գործի նաև հոգևոր ոլորտում։ Եկեղեցին չի կարողանում ընդունել այն փաստը, որ ինքը պետք է մրցակցի այլ կրոնական կազմակերպությունների հետ  հայ ժողովրդի հոգևոր կարիքները, պահանջմուքները սպասարկելու  դաշտում։ Դրա փոխարեն մշտապես հնչում են այն կարծիքները, թե եկեղեցին պետության աջակցության, հոգածության կարիքն ունի հազար ու մի պայքարներում։ Այսինքն՝ եկեղեցին ցանկանում է իր համար մի տեսակ ջերմոցային իրավիճակ ստեղծել և պետական հովանոցի ներքո հանդես գալ։ Իսկ իշխանությունների շահն այն է, որ ունենալով լրջագույն խնդիրներ, այդ թվում՝ լեգիտիմության խնդիր և ցածր վարկանիշ՝ հանձինս եկեղեցու տեսնում են ևս մեկ՝ որոշ չափով արդյունավետ  գործիք՝ հասարակական վերահսկողության և իրենց գործողությունները  լեգիտիմացնլու համար։ Հիշենք, թե ոնց է ՀՀԿ–ի համագումարը օրհնվում Արարատյան թեմի առաջնորդի  կողմից, Ոստիկանության նոր շենքը  օրհնվում  է կաթողիկոսի կողմից, և այլն, և այլն,–ասել է նա։

Արթուր Ավթանդիլյանը  շեշտել է, որ երկկողմանի շահերի այս համընկնումից հասարակությունը  բնավ չի շահում։

7or.am