Պարզվում է, որ քաղաքապետի ընտրությունների վրա լուրջ ազդեցություն կարող են ունենալ նաև արտաընտրակն գործոններ։ Ըստ սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանի՝ այդ գործոններից մեկը Գլոբալ ճգնաժամն է։

- Երևանի բնակչությունը գտնվում է ծայրահեղ վիճակում՝ աղքատների թիվն աճել է, եկամուտների հիմնական մասը՝ 70-80%, գնում է սննդի  վրա։ Այլ կարիքների համար՝ բուժում, ուսման վարձ, մինամալ հագուստի գնում, միջոց չի մնում։ Այդ պատճառով ընտրողների զգալի մասը Երևանի քաղաքապետի  ընտրություններից  սպասելիքներ ունեն,-ասել է նա։ Ահարոն Ադիբեկյանը վստահեցնում է, որ ընտրողները աղբահանության, քաղաքի լուսավորության և կոմունալ այլ խնդիրների լուծումներից ավելին են ակընկալում քաղաքապետից և ավագանիներից։

-Եթե թեկնածուները այնպիսի խոստումներ տան, որոնք ի պաշտոնե պարտավոր են անել, իմաստ չի ունենա։ Մարդիք ակընկալում են նորաստեղծ ընտանիքների համար բնակարանների ապահովում, մանկապարտեզներում նվազագույն ծախսերի փակում, միայնակ թոշակառուներին օգնություն և այլն,-նշել է նա։ Սոցիոլոգը պնդում է նաև, որ խոտումը պետք է լինի իրականացվող, իսկ խոստում տվողը՝ այն իրականացնելու կարողությամբ օժտված։

- Եթե ՕԵԿ-ը խոսք տա ասֆալտապատում՝ չեն հավատա, եթե ԲՀԿ-ն խոստանա, որ կիրազեկի բնակչությանն իրենց իրավունքների մասին՝ էլի  չեն հավատա, որովհետև նրանց իմիջն այլ է. խոստումը պետք է համապատասխանի իմիջին,-ասել է Ահարոն Ադիբեկյանը։