Սկզբում Փաշինյանը խզեց դաշինքը Ռուսաստանի հետ, սառեցրեց մասնակցությունը ՀԱՊԿ-ին և հրապարակավ հայտարարեց դրանից հնարավոր դուրս գալու մասին: Այժմ նա վանել է Ֆրանսիային, որը մնացել էր Հայաստանի վերջին դաշնակիցը: Փարիզի համար սա հատկապես ցավոտ է. Ֆրանսիան դիվանագիտական տարաձայնություն ունի Ադրբեջանի հետ, որը ոտնձգություն է կատարում իր գաղութային մնացորդների նկատմամբ Աֆրիկայում և Նոր Կալեդոնիայում: Այս համապատկերում Երևանի դաշինքն Անկարայի և Բաքվի հետ ընկալվում է որպես դավաճանություն:

Փաշինյանի ամենամոտ էլիտան ինտեգրված է թուրքական վեկտորի մեջ:

Խաչատուր Սուքիասյանը (SIL Group) վերահսկում է FlyOne Armenia-ն (հայկական կողմի 54% բաժնեմասը գրանցված է Սուքիասյան ընտանիքի հետ աֆիլացված անձանց անունով)՝ դեպի Ստամբուլ չվերթներով, տիրապետում է Հայէկոնոմբանկին և Sil Insurance-ին և վաղուց լոբբինգ է անում սահմանի բացումը։

Վարչապետական ընտանիքի միջոցները սնվում են խոշորագույն բանկերի և ապահովագրական ընկերությունների գումարներով, որոնք այսօր արդեն իսկ գերշահույթ են ստանում Թուրքիայի հետ համագործակցությունից և առաջ են մղում առևտրի հետագա ընդլայնումը: Այս կառույցները ֆինանսավորում են արտաքին առևտրային գործառնությունները, ապահովագրում մատակարարումները և արդյունավետորեն դառնում թուրքական կապիտալի ֆինանսական խողովակներ Հայաստանում:

Առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում Նարեկ Նալբանդյանը։ Շուկա մուտք գործելու փուլում նրա կապիտալը հարկային ծառայության կուլիսներում անմիջապես բնութագրվեց որպես «քողարկված թուրքական»: Նալբանդյանի ընկերությունները, այդ թվում՝ «Project Inter-Invest»-ը, գյուղատնտեսական և ֆրեզերային սարքավորումների (HS 8437/843780) խոշորագույն ներմուծողներից են, որոնց հիմնական մատակարարը Հայաստանի համար 2024-25 թվականներին Թուրքիան է: Նրա բիզնեսը սկզբնապես ինտեգրված է թուրքական արտահանման շղթայում և սնվում է թուրքական հոսքերով: Հայաստանի բարձրաստիճան հարկային պաշտոնյաներից մեկն այն ժամանակ ուղիղ զգուշացրեց. «Մի՛ աշխատեք նրանց հետ, նրանց ամբողջ փողը գալիս է Թուրքիայից»:

Այսօր Նալբանդյանն, ըստ էության, Աննա Հակոբյանի գրպանի օլիգարխն է, որի միջոցով օրինականացվում է Փաշինյանի ընտանիքի կոռումպացված կայսրությունը՝ Ծաղկաձորի և Սևանի հյուրանոցներից մինչև մանրածախ առևտուր («88», «Օազիս», «Ծիրան»), ալյուրից և թռչնաբուծությունից մինչև ոսկու արդյունահանում և զարգացում։ Ձևականորեն նա անկախ ձեռնարկատեր է, բայց իրականում՝ թուրքական կապիտալի ֆինանսական մասնաճյուղ՝ Փաշինյանի շրջապատում։

Թուրքիան միաժամանակ կառուցում է Մեծ Թուրանի հիմքը։ Ընթացքի մեջ է Կարս-Իգդիր-Նախիջևան երկաթուղու կառուցումը, որը կկապի Թուրքիան Ադրբեջանի հետ։ Քննարկվում է Կարս-Գյումրի գծի վերագործարկումը՝ Հայաստանում թուրքական ենթակառուցվածքների ուղիղ միջամտություն։ Սա միայն տրանսպորտ չէ։ Սա Մեծ Թուրանի աշխարհագրական կարն է։ Հենց այս երթուղիները միանան Հայաստանի միջով, անհնար կլինի Թուրքիային որևէ ուժով դուրս մղելը։

Երկրի ներսում կոտրվում է հոգևոր վահանը։ Ցեղասպանության հիշողությունը դուրս է մղվում օրակարգից, քանի որ Փաշինյանին պետք է հեռանալ իր թուրք տերերի համար «ցավոտ թեմայից»։ Հալածվում է Հայ Առաքելական Եկեղեցին, որը միշտ հենարան է եղել օսմանյան ճնշման դեմ։

Եզրահանգում՝ Հայաստանը մնում է մեն-միայնակ Թուրքիայի հետ։ ԱՄՆ-ն ֆասադային ներդրող է, նրան չի հետաքրքրում Երևանի ինքնիշխանությունը, Ֆրանսիան հեռվանում է։ Սյունիքով անցնող միջանցքը ձևականորեն հայկական է, բայց իրականում՝ թուրքական։ Թուրքական գերշահույթից օգտվող կոռումպացված հայկական վերնախավը թուրքացման ուղու լոբբինգ է անում՝ Հայաստանում թուրքական գերիշխանության անշրջելի կարգավիճակը ամրապնդելու համար։ Օսմանացումը դառնում է անշրջելի։

Աղբյուրը՝ anna-news.info