Միջազգային հարաբերությունների փորձագետ Մովսես Ղազարյանը Alpha News-ին տված հարցազրույցում նմանություններ է արել Վրաստանի և Հայաստանի միջև՝ հայտարարելով, որ Հայաստանը շարժվում է ուկրաինական սցենարով։

«Տեսե՛ք, Վրաստանը, որը ստորագրել է Ասոցացման համաձայնագիրը, մինչև կոկորդը կապել է Արևմտյան երկրների հետ ՆԱՏՕ-ի, Եվրոպական միության գծով նախագծերում, և ի՞նչ եղավ այդ երկրի հետ։ Սա կիսաթուրքական աղքատ երկիր է, որն ապրում է ռուս զբոսաշրջիկների հաշվին: 2014 թվականին, երբ Ռուսաստանի Դաշնության դեմ առաջին պատժամիջոցները մտցվեցին, Վրաստանին թույլ տվեցին չմասնակցել այս ամբողջ հիմարությանը։

Մեկ պատճառով՝ այս երկիրը պարզապես կփլուզվեր, հավանաբար, աղքատությունից, եթե ընդհատվեին տնտեսական շփումները: Այսինքն՝ մարդիկ կյանքի լավագույն վիճակում չէին լինի, ինչպես ասում են: Սա կենդանի օրինակ է, երբ Վրաստանը նույնիսկ երկար տարիներ կոկոնում ապրելուց հետո՝ լինելով աղքատ երկիր, բացվում է Ռուսաստանի առաջ։

Եվ իզուր չէ, որ քաղաքական էլիտաները, որոնք ամենևին էլ ռուսամետ չեն, այլ պարզապես խելամիտ են, պայմանականորեն ասած, նրանք ադեկվատ մարդիկ են, որոնք դեղահաբերի վրա նստած չեն, ինչպես որոշ մարդիկ, հավանաբար, Երևանում։ Այսինքն՝ Վրաստանում նույնիսկ ներկայիս վերնախավը եկել է այն եզրակացության, որ այդպես չի կարող շարունակվել։

Այսինքն՝ անհասկանալի է, թե ողջախոհության տեսանկյունից ինչու է Երևանը ցանկանում անդամակցել Եվրամիությանը։ Ինչ վերաբերում է վիզային ռեժիմին, ապրանքների, ծառայությունների, մարդկային ֆինանսական ռեսուրսների ազատ տեղաշարժին, իհարկե, սա լավ է 21-րդ դարում, դա անհրաժեշտ է գրեթե բոլոր հաջողակ և մրցունակ պետությունների համար, բայց արդյոք հայերին ողջունում են Եվրոպայում, Միացյալ Նահանգներում:

Բայց կոնկրետ որտե՞ղ են սպասում հայերին՝ Ռուսաստանի Դաշնությունում, հետխորհրդային տարածքի երկրներում։ Եվ ոչ թե որպես աման լվացող կամ պահակ, այլ որպես բարձրագույն կրթություն ունեցող մարդկանց, որոնք կկարողանան ինտեգրվել ռուս հասարակությանը և միևնույն ժամանակ պահպանեն իրենց ազգային ինքնությունը»,-կարծում է փորձագետը։

Միջազգային փորձագետի խոսքով՝ Հայաստանում ստեղծվել է ավտորիտար ռեժիմ, որում ժողովուրդը պարզապես ընդունել է իրեն առջև դրված պայմանները։

«Կարծում եմ, որ փոքր-ինչ թյուր ընկալում է հավատալը, որ, համեմատաբար, Հայաստանը ընտրել է Փաշինյանին և այս օրակարգը։ Այստեղ իրավիճակը նման է Ուկրաինային: Ահա թե ինչու եմ ասում, որ այստեղ տեղի է ունենում երկրի ինչ-որ ուկրաինացում։ Ես սա կհամեմատեի ավտորիտարիզմի հետ, բռնապետության նման ձևի հետ։ Հայ ժողովուրդը ոչ թե ընտրել է, այլ նրան փաստի առաջ են կանգնեցրել»,-եզրափակել է Ղազարյանը։