ԿԸՀ  բոլոր  անդամների միասնական կառավարելիությունը, մեկ  անգամ  ևս  արձանագրվեց  ԿԸՀ  նախագահի  19.09.11թ.-ի  հերթական  նշանակման  փաստով, որը, բախտի բերմամբ, թե՞ պատահմամբ.,  իրականացվեց  ճիշտ  այն  ժամանակ, երբ  Ս.Սարգսյանը  ժողովրդավարությանը  նվիրված  մեդալներ  էր հանձնում  մեր  պանծալի  օրենսդիրներին, այդ  թվում, նոր  ընտրական  օրենսգրքի  հեղինակներին:

Իսկ  թե  ինչու  ընտրության  փոխարեն  նորից նշանակում  ստացվեց, պարզաբանում  է  վերջինիս  նախորդած  գործընթացն, այն  է՝

-         Վերաքննիչ  վարչական  դատարանի  նախագահը  հրաժարական  է  ներկայացնում... ԿԸՀ  անդամ  դառնալու  նպատակով՝ նախանձելի ցանկություն, որի  մասին  նա չի  ակնարկել, անգամ,  ԿԸՀ  նախնական  ձևավորման  ժամանակ: Այսինքն, համոզված  էր, որ  ոչ  միայն  առաջադրվելու  է  ԿԸՀ  անդամ, այլև՝ դառնալու  է  ԿԸՀ  նախագահ:

-         այդպես  էլ  տեղի  է  ունենում, այն  էլ,  գերարագացված՝ նույն  օրը, Արդարադատության  խորհուրդը ընդունում  է  նրա հրաժարականը, ՀՀ  Նախագահը  դադարեցնում  է  նրա լիազորությունները, Վճռաբեկ  դատարանի  նախագահը  առաջադրում է  նրա թեկնածությունը, որից հետո, ՀՀ  Նախագահը  նրան նշանակում  է  ԿԸՀ  անդամ, իսկ  ԿԸՀ  անդամները  միաձայն  նրան «ընտրում  են»  ԿԸՀ  նախագահ:

Այսինքն, ավելի  քան  ակնհայտ է, որ  այս  պատմական  գործընթացին  համաձայնեցված  մասնակցել  են  Նախագահականը, արդարադատության խորհուրդը, վճռաբեկ  դատարանի նախագահն, ինչպես  նաև, ՀՀԿական  ընտրական օրենսգրքի  հպարտություն  հանդիսացող ՄԻՊաշտպանը  և Փատաբանների  պալատի  նախագահը:

Իսկ  հակառակ  պնդողները  կամ  խորը  ապուշ  պետք է լինեն կամ  ընտրախախտ, այսինքն... ...կեցցե՛  ազատ  և արդար  կառավարելի  ընտրությունները:

Հայաստանի  Պառլամենտարիզմի  Կենտրոն   /ՀՊԱԿ/

Հ.Գ.- սույն  հաղորդագրությունը  ուղարկել  ենք  նաև  ՄԻ Պաշտապանին  և  Փաստաբանների  պալատի  նախագահին՝ արձագանքի  ակնկալիքով: