Ինձ չի հուզում ՔՊ պատգամավորների, ՔՊ կառավարության անդամների, մանր ու միջին կուսակցական երիտ-նոմենկլատուրշիկների, իշխանամերձ և իշխանամեջ տարբեր գործիչների և գործիքների ապագա ճակատագիրը, դրանով թող մտազբաղ լինեն Հայաստանում հավատարմագրված դեսպանատներն ու քաղաքական ապաստան տվող տարբեր կառույցները, երբ փլվի խաղաքարտե տնակը այդ ժամանակ մտահոգ կդառնան, թե ում տալ և ում չտալ ապաստան և ստատուս:

Ինձ հուզում է ՔՊ ընտրած 680 հազար հայ մարդկանց վզին ՔՊ-ի կողմից դրվելիք «երկիրը հանձնողների» պիտակավորումը, որն անխուսափելի է դառնում:

Ինձ հուզում է մեր երկրում տեղ գտած արհավիրքի իրական մասշտաբներն ու պատկերը, որն անխուսափելիորեն բացվելու է իր ողջ խորությամբ, անբարոյականությամբ, ծավալներով և վայրագության աստիճանով:

Ինձ հուզում է, թե քաղաքական անձը, որքան եսակենտրոն հավկուրություն, բարոյական սնանկություն, քաղաքական ինքնապաշտություն և համառ երեսպաշտություն պետք է ունենա, որ իր անձնական, քաղաքական, պատմական, բարոյական ԲԱՆԿՐՈՏԸ չհասկանա, չընդունի և կանգ առնելու, այդ ամենը իր քաղաքական չգոյությամբ կասեցնելու փոխարեն՝ շարունակաբար լղոզի այն սեփական երկրի և ժողովրդի վրա, ինչի արդյունքում բերի մահ ու դժբախտություն, կորուստ ու սպառված ճակատագրեր, կործանում, սնանկություն և պատվազրկում:

Քաղաքական առումով

Հանրային առումով

Ռազմական առումով

Դիվանագիտական առումով

Լիդերության առումով

Քաղաքական բարոյականության առումով ԲԱՆԿՐՈՏ Վարչապետ: Հոգիդ հանձնվել չգիտի, բայց հոգիդ էլ չկա, որ հանձնվի, դա էլ է ԲԱՆԿՐՈՏ:

Կներեք լիրիկայի համար!