Քանի դեռ «երկխոսությունն» ընթանում է ՀՀ օրենդրության շրջանակներից դուրս, ցանկացածս կարող է մտածել, որ այն հերթական խեղկատակություն է:

Մասնավորապես, ինչպես կարելի է լուրջ ընդունել սարգսյանական կողմի տեղին և անտեղի խառնաշփոթ հայտարարություններն այն մասին, որ կոալիցիոն կողմը ներկայացնում է ՀՀ գրեթե բոլոր իշխանությունները միասին վերցրած: Նախ, կոալիցիոն համաձայնագիրն ինքն է հակասահմանադրական և, առաջին հերթին, գործադիր իշխանության սեփականշնորհման հարցում և երկրորդ՝ գործադիր իշխանությունը ձևավորվում է միայն ու միայն ՀՀ Սահմանադրությամբ սահմանված կարգով:

Սակայն, միայն սրանով պայմանավորված չէ այդ խեղկատակությունը:

Սարգսյանական կողմը մի կողմից «երկխոսություն է» ծավալում իբր արդարության կամ ժողովրդավարության համար, իսկ մյուս կողմից շարունակում է հսկայական պետական միջոցներ վատնել և պաշտոնեական դիրքի այլ չարաշաումներ իրականացնել կուսակցական շահերի օգտին:

Այսինքն, «երկխոսության» առաջիկա օրակարգը պարզից էլ պարզ է՝

1. Կոալցիոն կողմի օրինական լիազորությունների մասին,
2. Կոալիցիոն ընթացող ապօրինությունների դադարեցման մասին:

Թերևս, միայն սրանից հետո կարելի է անցնել «երկխոսության» բուն խնդրին՝ ընտրություններին:

Հայաստանի Պառլամենտարիզմի Կենտրոն /ՀՊԱԿ/