Այսօր ամբողջ ՀՀ-ում մի փոքր տոկոս կա մարդկանց, ովքեր դեռ սատարում են օրվա իշխանություններին
ԷՇՆ ԻՆՉ ԳԻՏԻ ՆՈւՇՆ ԻՆՉ Է…
Հանրության տրամադրությունները կարծես թե ավելի որոշակի են դառնում և այսօր արդեն ունենք պատկեր, որ Նիկոլ Փաշինյանի կողմնակիցները հանրության մեջ, դարձել են սակավաթիվ։ Միգուցե շատերիս համար այս գործընթացը տեղի է ունենում շատ դանդաղ, և Փաշինյանի, օր ավել իշխանության մնալը օրհասական է դառնում Հայրենիքի համար։ Բայց եկեք հասկանանք, որ այս գործընթացը ժամանակ է ուզում և բնականոն հասունացում։
Ամեն դեպքում, ի տարբերություն Նիկոլ Փաշինյանի 2018 թվականի հանրայնության, այսօր ամբողջ Հայաստանում մի փոքր տոկոս կա մարդկանց, ովքեր դեռ սատարում են իրեն և օրվա իշխանություններին։ Այդ, ժողովրդի մասին, կարելի է բաժանել որոշակի դասերի՝
1. Մարդիկ, ովքեր անմիջական օգուտ ունեն այս իշխանություններից։ Այս մարդիկ, այս իշխանությունների օրոք զբաղեցնում են պաշտոններ, որոնց մասին, ելնելով իրենց ինտելեկտուալ և կրթական մակարդակից, բնականոն ընթացքի դեպքում, չէին էլ կարող երազել։ Սրանք հենց այն մարդիկ են, ովքեր իրենց ապաշնորհությամբ քանդում և կործանում են երկիրը...
2. Կոմֆորմիստներ, սրանք մարդիկ են, ում համար բոլորովին նշանակություն չունի թե ով է իշխանության։ Նրանք հարմարվելու են կամայական կարգերին, մենակ թե չտուժեն։ Ժողովրդի այս մասը վաղը, երբ իշխանությունը փոխվի, ակտիվ տեղավորվելու են հաջորդ իշխանության «հովի տակ»...
3. Մարդիկ, ում պահանջմունքները չեն գերազանցում ֆիզիոլոգիական և սեփական անվտանգային պահանջմունքներից։ Այս զանգվածը փոքր չի լինում սովորաբար կամայական հասարակության մեջ, և իրենց առկայությունը ուղղակիորեն կապված է կրթական և ինտելեկտուալ մակարդակից, արժեհամակարգից, ինքնակայացման աստիճանից և էլի շատ բաներից, որոնք բնորոշում են մարդուն, որպես homosapiens (բանական մարդ)։
Այսօր արդիական է մարդկանց բացատրել այն արհավիրքը, ինչ տեղի է ունենում Հայրենիքում, սակայն առանց հաշվի առնելու նրանց պահանջմունքները, հնարավոր չի լինելու լիարժեք ներկայացնել... Եվ իհարկե զարմանալի չէ, որ հանրության մի ստվար զանգված, ավելի մեծ արհավիրք է համարելու, օրինակ՝ «տրանսպորտի գնի թանկացումը»՝ Հայրենիքի կորստից, 44-օրյա արհավիրքից և «եռաբլուրից»։
Ստորև բերված է Մասլոուի բուրգի մոդելը, որում հանրությունը բաժանված է ըստ պահանջմունքների։
Այսօր ամբողջ ՀՀ-ում մի փոքր տոկոս կա մարդկանց, ովքեր դեռ սատարում են օրվա իշխանություններին
ԷՇՆ ԻՆՉ ԳԻՏԻ ՆՈւՇՆ ԻՆՉ Է…
Հանրության տրամադրությունները կարծես թե ավելի որոշակի են դառնում և այսօր արդեն ունենք պատկեր, որ Նիկոլ Փաշինյանի կողմնակիցները հանրության մեջ, դարձել են սակավաթիվ։ Միգուցե շատերիս համար այս գործընթացը տեղի է ունենում շատ դանդաղ, և Փաշինյանի, օր ավել իշխանության մնալը օրհասական է դառնում Հայրենիքի համար։ Բայց եկեք հասկանանք, որ այս գործընթացը ժամանակ է ուզում և բնականոն հասունացում։
Ամեն դեպքում, ի տարբերություն Նիկոլ Փաշինյանի 2018 թվականի հանրայնության, այսօր ամբողջ Հայաստանում մի փոքր տոկոս կա մարդկանց, ովքեր դեռ սատարում են իրեն և օրվա իշխանություններին։ Այդ, ժողովրդի մասին, կարելի է բաժանել որոշակի դասերի՝
1. Մարդիկ, ովքեր անմիջական օգուտ ունեն այս իշխանություններից։ Այս մարդիկ, այս իշխանությունների օրոք զբաղեցնում են պաշտոններ, որոնց մասին, ելնելով իրենց ինտելեկտուալ և կրթական մակարդակից, բնականոն ընթացքի դեպքում, չէին էլ կարող երազել։ Սրանք հենց այն մարդիկ են, ովքեր իրենց ապաշնորհությամբ քանդում և կործանում են երկիրը...
2. Կոմֆորմիստներ, սրանք մարդիկ են, ում համար բոլորովին նշանակություն չունի թե ով է իշխանության։ Նրանք հարմարվելու են կամայական կարգերին, մենակ թե չտուժեն։ Ժողովրդի այս մասը վաղը, երբ իշխանությունը փոխվի, ակտիվ տեղավորվելու են հաջորդ իշխանության «հովի տակ»...
3. Մարդիկ, ում պահանջմունքները չեն գերազանցում ֆիզիոլոգիական և սեփական անվտանգային պահանջմունքներից։ Այս զանգվածը փոքր չի լինում սովորաբար կամայական հասարակության մեջ, և իրենց առկայությունը ուղղակիորեն կապված է կրթական և ինտելեկտուալ մակարդակից, արժեհամակարգից, ինքնակայացման աստիճանից և էլի շատ բաներից, որոնք բնորոշում են մարդուն, որպես homosapiens (բանական մարդ)։
Այսօր արդիական է մարդկանց բացատրել այն արհավիրքը, ինչ տեղի է ունենում Հայրենիքում, սակայն առանց հաշվի առնելու նրանց պահանջմունքները, հնարավոր չի լինելու լիարժեք ներկայացնել... Եվ իհարկե զարմանալի չէ, որ հանրության մի ստվար զանգված, ավելի մեծ արհավիրք է համարելու, օրինակ՝ «տրանսպորտի գնի թանկացումը»՝ Հայրենիքի կորստից, 44-օրյա արհավիրքից և «եռաբլուրից»։
Ստորև բերված է Մասլոուի բուրգի մոդելը, որում հանրությունը բաժանված է ըստ պահանջմունքների։
Միհրդատ Մադաթյանի ֆեյսբուքյան էջից