Մեր տարածաշրջանը վերջին մեկ տարվա ընթացքում վերածվեց այստեղ իրենց քաղաքական, ռազմական, աշխարհաքաղաքական, տնտեսական շահերը ունեցողների բախման կիզակետի: Դա հնարավոր դարձավ նաև այն պատճառով, որ Հայաստանը քայքայեց իր արտաքին ռազմա-քաղաքական և դիվանագիտական դիմադրողական ստատուսը: Այսօր աշխարհում տարածք- զինտեխնիկա-զինված ուժեր-քաղաքական հակասություններ- բախվող շահերի խտության տեսանկյունից մեր տարածաշրջանը թերևս ամենամեծն է աշխարհում: Այս գերլարված տարածաշրջանային շահերի քաղաքական խտության կենտրոնում է հայտնվել Հայաստանը՝ իր բացարձակ ամուլ ռազմա-քաղաքական պատկերացումներով և գերվտանգավոր ավանտյուրիստական մոտեցումներով: Սա հղի է ռեգիոնալ խաղացողների կողմից Հայաստանի տարածաշրջանային շահերի հաշվառման և հարգման բացարձակ անտեսմամբ:

Ավելին՝ ներկայիս իշխանությունների կործանարար քաղաքական անմեղսունակությունն ու միջազգային հարաբերութուններում վտանգավոր ավանտյուրիստական վարքաբանությունն ու անգրագիտությունն այլևս հանգեցրել է մի իրավիճակի, որի պայմաններում հայկական շահը ոչ միայն չի պահպանվում նրանց կողմից, այլ անխնա զոհաբերվում է հանուն իշխանության պահպանման:

P.S. Սկսվեց քաղաքական պոպուլիզմով, այնուհետև քաղաքական իբր ռացիոնալիզմ խաղալով, շարունակվեց ավանտյուրիստական դավադրությամբ, որը հանգեցրեց քաղաքական ինֆանտիլիզմի:

Սա ոչ թե քննադատություն է, այլ քաղաքագիտական ախտորոշում:

Վլադիմիր Մարտիրոսյանի ֆեյսբուքյան էջից