Ժամանակին Ղազանչեցոցի գմբեթին Սուրբ Խաչ էինք տեղադրում, իսկ այսօր Խաչը հանել, դրել են թուրքի ոտքերի տակ:

Ժամանակին Շուշին Շուշի էր, իսկ այսօր վերանվանվեց Շուշա:

Ժամանակին հաղթող ազգ էինք, ունեինք ուժեղ առաջնորդ ու ղեկավարություն ու թուրքը իր տեղը գիտեր, իր չափը գիտեր, իր տեղը վերընգած ռիսկ չէր անում մեր կողմ նայել, իսկ այսօր պայմաններ է թելադրում, Շուշիում թեյ ա խմում, հրավերի համաձայն՝ մուղամ ա լսում, Հայաստանի գյուղեր ա գրավում, ճանապարհների վրա նույնիսկ ոչ զինվորական, այլ ոստիկանական պոստեր ա դնում, մեր արժանապատվության հաշվին իրեն լավ ա զգում, ու դա մի պատճառ ունի` որոհվետև մեր երկրի ղեկավարը դա ոչ միայն թույլ է տալիս, այլ և ողջունում է: