Քրեական հետապնդման իրավասու մարմինը պարտավոր է անհապաղ ազատ արձակել պատգամավորին
Եթե անազատության մեջ գտնվող անձը ձեռք է բերում պատգամավորի կարգավիճակ, ապա այդ փաստի ուժով, որպես իրավական հետևանք, սկսում է գործել ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆԻԶ ԶՐԿԵԼՈՒ (անազատության մեջ պահելու) մասով պատգամավորի անձեռնմխելիության մասին սահմանադրական նորմը։ Դա առաջացնում է իրավական և քաղաքական հետևանքներ։
ԻՐԱՎԱԿԱՆ հետևանքների մասով՝
1․ քրեական հետապնդման իրավասու մարմինը պարտավոր է անհապաղ ազատ արձակել պատգամավորին, այնուհետև, հիմքերի առկայության դեպքում, միջնորդել Ազգային ժողովին՝ համաձայնություն տալու պատգամավորին ազատությունից զրկելու վերաբերյալ․
2․ եթե քրեական հետապնդման մարմինը դրսևորում է անգործություն, ապա ազատությունից ապօրինի զրկված պատգամավորի փաստաբանը, ՀՀ քր․ դատ․ օր-ի 137-րդ հոդվածի 4-րդ մասի 2-րդ պարբերության ուժով, պետք է միջնորդություն ներկայացնի դատարան՝ թույլատրելի ճանաչել (․․․) մեղադրյալին կալանքից ազատ արձակելու հնարավորության մասին: Պատգամավորի կարգավիճակ ձեռք բերելը նոր հանգամանք է, որը նախկինում հայտնի չէր կարող լիներ, քանի որ օբյեկտիվ իրականությունում այն գոյություն չուներ։
Վերը նշվածը չաշխատելու դեպքում, այս խնդիրներն անկասկած ծագելու են անազատության մեջ գտնվող պատգամավորի՝ կալանքի ժամկետը երկարացնելու միջնորդությունը քննարկելիս։
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ հետևանքի մասով՝
Պառլամենտարիզմի պայմաններում պառլամենտը պետք է հայտարարություն տարածեր՝ առանց պառլամենտի համաձայնության անազատության մեջ պահվող պատգամավորին ազատ արձակելու մասին, որից հետո հարցը կարող էր տեղափոխվել սահմանադրաիրավական կարգավորումների տիրույթ։
Քրեական հետապնդման իրավասու մարմինը պարտավոր է անհապաղ ազատ արձակել պատգամավորին