Ինչ-որ մեկին ձեռնու չէ Հայոց պետականության չլինելն ու այդ ինչ-որ մեկը, ցավոք, բայց հաստատապես մենք չենք այսօր
Արցախի հարցն ընծա է աշխարհիս մեծերին՝ եղել է, կա ու լինելու է` ո՛չ մենք, ո՛չ Ադրբեջանը չենք կարող հզորանալ այնչափ, որ լուծենք այն, այլ բան է, որ կարող ենք լինել այնքան ուժեղ թե՛ դիվանագիտորեն, թե՛ մարտադաշտում, որ թշնամին մեզ հաղթելու վստահություն չունենա, իհարկե, կարևորագույն պայմանը վերոհիշյալից առաջ դավաճանական իշխանություն չունենալն է, հավատացե՛ք` չլիներ Փաշինյան Վիժվածքն, Ալիևը մեզ չէր հաղթի երբեք։
Վատ է, երբ աշխարհքաղաքական առևտրի կիզակետում ես, մյուս կողմից էլ լավ է, քանզի երբ բնաջնջմանդ նպատակով ներդրված դավաճանիդ ձեռքը դու բռնել չես կարող, այդ ձեռքը բռնում է ինչ-որ գերտերություն, ում վերացումդ ձեռնտու չէ։
Ինչ-որ մեկին ձեռնու չէ Հայոց պետականության չլինելն ու այդ ինչ-որ մեկը, ցավոք, բայց հաստատապես մենք չենք այսօր։
Իսկ Թուրքիան թնդանոթի էլիտար մսացու է վաղուց սեփական զինվորներով ճակատամարտ չտվող արևմուտքի համար, Էրդողանը` Մեխմեդ Երկրորդի կամ Սուլեյման Հոյակապի փառքին ձգտող ամբիցիոզ գործիք նրանց ձեռքին, ո՛չ թողնելու են հզորանա չափից առավել, ո՛չ լինի թույլ այնքան, որ չլինի գործոն ընդդեմ Ռուսաստանի, Իրանի, Չինաստանի։
Այս ընտրություններին մենք ունեինք ընտրություն, սակայն հայկական շահը ռուսականի ու մեր թշնամիների հակառակորդների հետ լավագույնս սինխրոնիզացրած, իսկ Էրդողանին լավագույնս իր տեղը ցույց տված, միաժամանակ հաղթանակած նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի փոխարեն ընտրեցինք մեզ դավադրաբար պարտության մատնած, մեր շահերը սրա-նրա ձեռքին մանրադրամի վերածած Էրդողանի բենզալցակայանի վարիչ Իլհամի հարճ Վիժվածք Փաշինյանին։
Բայց չենք մեռնելու ... Ավելին` մեր ախմախներին էլ բուժելու ենք դեռ։
Հ.Գ. Չկա հայի համար երջանկություն, երբ Հայաստան չկա, ուրեմն ապագա էլ կա, երբ դավաճան չկա։
Ինչ-որ մեկին ձեռնու չէ Հայոց պետականության չլինելն ու այդ ինչ-որ մեկը, ցավոք, բայց հաստատապես մենք չենք այսօր
Արցախի հարցն ընծա է աշխարհիս մեծերին՝ եղել է, կա ու լինելու է` ո՛չ մենք, ո՛չ Ադրբեջանը չենք կարող հզորանալ այնչափ, որ լուծենք այն, այլ բան է, որ կարող ենք լինել այնքան ուժեղ թե՛ դիվանագիտորեն, թե՛ մարտադաշտում, որ թշնամին մեզ հաղթելու վստահություն չունենա, իհարկե, կարևորագույն պայմանը վերոհիշյալից առաջ դավաճանական իշխանություն չունենալն է, հավատացե՛ք` չլիներ Փաշինյան Վիժվածքն, Ալիևը մեզ չէր հաղթի երբեք։
Վատ է, երբ աշխարհքաղաքական առևտրի կիզակետում ես, մյուս կողմից էլ լավ է, քանզի երբ բնաջնջմանդ նպատակով ներդրված դավաճանիդ ձեռքը դու բռնել չես կարող, այդ ձեռքը բռնում է ինչ-որ գերտերություն, ում վերացումդ ձեռնտու չէ։
Ինչ-որ մեկին ձեռնու չէ Հայոց պետականության չլինելն ու այդ ինչ-որ մեկը, ցավոք, բայց հաստատապես մենք չենք այսօր։
Իսկ Թուրքիան թնդանոթի էլիտար մսացու է վաղուց սեփական զինվորներով ճակատամարտ չտվող արևմուտքի համար, Էրդողանը` Մեխմեդ Երկրորդի կամ Սուլեյման Հոյակապի փառքին ձգտող ամբիցիոզ գործիք նրանց ձեռքին, ո՛չ թողնելու են հզորանա չափից առավել, ո՛չ լինի թույլ այնքան, որ չլինի գործոն ընդդեմ Ռուսաստանի, Իրանի, Չինաստանի։
Այս ընտրություններին մենք ունեինք ընտրություն, սակայն հայկական շահը ռուսականի ու մեր թշնամիների հակառակորդների հետ լավագույնս սինխրոնիզացրած, իսկ Էրդողանին լավագույնս իր տեղը ցույց տված, միաժամանակ հաղթանակած նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի փոխարեն ընտրեցինք մեզ դավադրաբար պարտության մատնած, մեր շահերը սրա-նրա ձեռքին մանրադրամի վերածած Էրդողանի բենզալցակայանի վարիչ Իլհամի հարճ Վիժվածք Փաշինյանին։
Բայց չենք մեռնելու ... Ավելին` մեր ախմախներին էլ բուժելու ենք դեռ։
Հ.Գ. Չկա հայի համար երջանկություն, երբ Հայաստան չկա, ուրեմն ապագա էլ կա, երբ դավաճան չկա։
Վահե Եփրիկյանի ֆեյսբուքյան էջից