Մենք լիակատար անդունդում ենք, իսկ դուք երազում եք թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ առևտուր անել
Նիկոլը կարողացավ գալ իշխանության, կարողացավ պատերազմով հանձնել Արցախը, որովհետև Հայաստանի և ամբողջ հայության քաղաքական և գործարար վերնախավն ադեկվատ չէր մեզ համար առկա խնդիրների համատեքստում: Ինչպիսին էր վերնախավը, այդպիսի հասարակություն և ժողովուրդ էլ այն դաստիարակեց: Բայց խնդիրն այն է, որ պատերազմից ու հազարավոր զոհերից հետո վերնախավը անհամարժեք է մնում առկա խնդիրներին:
Մենք սպառնալիք ունենք մեր պետության գոյության համար: Եթե չկա լիարժեք հայկական պետականություն, ապա այս տարածքում հայկական էթնոսի կոմպակտ գոյության խնդիրն օբյեկտիվորեն կառաջանա: Միևնույն ժամանակ, տարբեր կողմերից «ուրախ բացականչություններ» են լսվում, որ «մենք պետք է բարելավենք հարաբերությունները Թուրքիայի հետ, մենք պետք է ինքներս առևտուր անենք և նույնիսկ ներդրումներ կատարենք Թուրքիայի տնտեսության մեջ»: Բայց առավել «մտածված» և ամենևին «ոչ երեսպաշտական» առաջարկն էր ներդրումներ անել Թուրքիայում և այն անվանել «ներդրում պատմական Արևմտյան Հայաստանում»: Նույնիսկ Նիկոլի օլիգարխը ավելի ազնիվ է մարդկանց հետ, երբ ասում է, որ մեկ տարի անց Շիրակի մարզում անշարժ գույքն ու հողը կթանկանան` ակնարկելով, որ թուրքական կապիտալն ամեն ինչ կգնի, քան այն մարդիկ, ովքեր ցանկանում են ներդրումներ կատարել Թուրքիայի տնտեսությունում ու այն անվանում են «ներդրումներ պատմական Արևմտյան Հայաստանում»: Իսկ դուք ներդրումներ չե՞ք անելու Ատլանտիդայում և Կիլիկիայի հայկական Թագավորությունում:
Երբ քաղաքական էլիտան, երբ գործարար էլիտան ադեկվատ չեն, ապա այդ ժամանակ այլասերվում է ժողովրդի արժեհամակարգը: Այդ ժամանակ ժողովուրդը սկսում է հերոս անվանել թե՛ Ռոբերտ Աբաջանին, թե՛ առանց կռվի գերի հանձնվածներին: Հենց այդ ժամանակ ժողովուրդը պետականության կորուստը անվանում է՝ «Նիկոլը փրկեց մեր բոլորի կյանքը»:
Մենք լիակատար անդունդում ենք, իսկ դուք երազում եք թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ առևտուր անել... Հիմա ովքե՞ր են թուրքերը, դո՞ւք, թե՞ Արցախի ժողովուրդը:
Մենք լիակատար անդունդում ենք, իսկ դուք երազում եք թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ առևտուր անել
Նիկոլը կարողացավ գալ իշխանության, կարողացավ պատերազմով հանձնել Արցախը, որովհետև Հայաստանի և ամբողջ հայության քաղաքական և գործարար վերնախավն ադեկվատ չէր մեզ համար առկա խնդիրների համատեքստում: Ինչպիսին էր վերնախավը, այդպիսի հասարակություն և ժողովուրդ էլ այն դաստիարակեց: Բայց խնդիրն այն է, որ պատերազմից ու հազարավոր զոհերից հետո վերնախավը անհամարժեք է մնում առկա խնդիրներին:
Մենք սպառնալիք ունենք մեր պետության գոյության համար: Եթե չկա լիարժեք հայկական պետականություն, ապա այս տարածքում հայկական էթնոսի կոմպակտ գոյության խնդիրն օբյեկտիվորեն կառաջանա: Միևնույն ժամանակ, տարբեր կողմերից «ուրախ բացականչություններ» են լսվում, որ «մենք պետք է բարելավենք հարաբերությունները Թուրքիայի հետ, մենք պետք է ինքներս առևտուր անենք և նույնիսկ ներդրումներ կատարենք Թուրքիայի տնտեսության մեջ»: Բայց առավել «մտածված» և ամենևին «ոչ երեսպաշտական» առաջարկն էր ներդրումներ անել Թուրքիայում և այն անվանել «ներդրում պատմական Արևմտյան Հայաստանում»: Նույնիսկ Նիկոլի օլիգարխը ավելի ազնիվ է մարդկանց հետ, երբ ասում է, որ մեկ տարի անց Շիրակի մարզում անշարժ գույքն ու հողը կթանկանան` ակնարկելով, որ թուրքական կապիտալն ամեն ինչ կգնի, քան այն մարդիկ, ովքեր ցանկանում են ներդրումներ կատարել Թուրքիայի տնտեսությունում ու այն անվանում են «ներդրումներ պատմական Արևմտյան Հայաստանում»: Իսկ դուք ներդրումներ չե՞ք անելու Ատլանտիդայում և Կիլիկիայի հայկական Թագավորությունում:
Երբ քաղաքական էլիտան, երբ գործարար էլիտան ադեկվատ չեն, ապա այդ ժամանակ այլասերվում է ժողովրդի արժեհամակարգը: Այդ ժամանակ ժողովուրդը սկսում է հերոս անվանել թե՛ Ռոբերտ Աբաջանին, թե՛ առանց կռվի գերի հանձնվածներին: Հենց այդ ժամանակ ժողովուրդը պետականության կորուստը անվանում է՝ «Նիկոլը փրկեց մեր բոլորի կյանքը»:
Մենք լիակատար անդունդում ենք, իսկ դուք երազում եք թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ առևտուր անել... Հիմա ովքե՞ր են թուրքերը, դո՞ւք, թե՞ Արցախի ժողովուրդը:
Բենիամին Մաթևոսյանի ֆեյսբուքյան էջից