«Մեղրիի գնդի արդեն նախկին հրամանատար, գնդապետ Արգամ Գևորգյանը, ով ընտրություններին ընդառաջ հեռացվեց ծառայությունից, պատրաստ է անգամ երկրից հեռանալ: Թե ինչն էր իրականում նրան ծառայությունից հեռացնելու պատճառը, ինչ կարոտով է հիշում իր համար տուն դարձած զորամասը և այլ ուշագրավ մանրամասներ «Իրավունքը» փորձեց պարզել անձամբ գնդապետ Գևորգյանից, ով, անդրադառնալով հեռացման պատճառներին, հետևյալ պարզաբանումը ներկայացրեց.

-Ինձ ազատել են զուտ նրա համար, որ ես Մեղրիի համայնքապետ Մխիթար Զաքարյանի հարազատ ընկերն եմ: Ասում էին՝ դու քաղաքականու­թյամբ ես զբաղվում, բայց ես չեմ զբաղվել: Եթե զբաղվեի, վախեցող տղա չեմ, կասեի զբաղվել եմ, լավ եմ արել:

-Դուք ասում եք, որ չեք զբաղ­վել, բայց այլ հրա­մանատարներ զբաղվե՞լ են:

-Ես չեմ կարող ասել, ես կարող եմ ինձ համար պատասխան տալ: Ինձ համար շատ վիրավորական է, որ ինձ այսօր անգամ ընդունման-հանձնման հա­մար զորամաս չեն թողնում մտնել:

-Ո՞վ չի թողնում:

-Ոստիկանությունը, որոնց ներկայացուցիչ­ները կռվի ժամանակ փախեփախ էին արել: Այդ նույն ոստիկանու­թյունն ինձ արգելում է իմ զորամաս մտնել: Այն զորամասը, որը ոտքի է կանգնեցվել թե՛ ֆինանսական, թե՛ այլ առումներով իմ հրամանատար նշանակվելուց հետո:

-Պարո՛ն Գևորգյան, որտեղի՞ց իշխանություններին նման համոզ­մունք, որ Դուք խառնվում եք քա­ղաքականությանը:

-Չգիտեմ, իշխանություններն ասում են, որ ես չարիք եմ եղել: Չգիտեմ՝ ինչի համար, իրենց հարց­րեք:

-Հիմա ինչո՞վ եք զբաղվելու:

-Այս պահին չգիտեմ, թե ինչով եմ զբաղվելու: Ծնողներս ԱՄՆ-ում են, իրենք են ինձ ֆինանսավորում, որ ընտանիքս պահեմ: Կարող են հաշվեհամարներով ստուգել, որ իմ ծնողներն են ինձ օգնում, որ ապրեմ: Թե չէ իրենց տված 460 հազարով չէի ընտանիքս պահում:

Ես հպարտ եմ, որ Նժդեհի բախ­տին արժանացա, ոչ թե Ագարա­կի գնդի նախկին հրամանա­տար Ղևոնդ Հովհաննիսյանի: Բոլորը գիտեն, թե ով է Ղևոնդը ու ինչ ճակատագրի արժանա­ցավ:

Ես մաքուր զինվորական եմ, քաղաքականությունով էլ եր­բեք չեմ զբաղվել ո՛չ իշխանական, ո՛չ ընդդիմադիր թևում: Իմ պայ­քարն այն էր, որ Մեղրի թուրքը ոտք չի դնե­լու:

-Պարոն Գևորգյան, որ­պես հմուտ զինվորական, ըստ Ձեզ, ինչո՞ւ 44-օրյա պատերազմը նման ար­դյունքներով ավարտվեց:

-Ես ի վիճակի չեմ որպես զին­վորական այդ հարցին պատաս­խանել: Ես մենակ մի բան կարող եմ ասել՝ մեր բանակը պարտվող բանակ չէր: Մեր բանակի դեմ 12 պետություն է կռվել:

-Իսկ Շուշին կարո՞ղ էինք պա­հել՝ ըստ Ձեզ:

-Շուշին միշտ էլ կարողացել ենք պահել, ուղղակի չգիտեմ, թե ինչ արեցին, ոնց արեցին: Էդ սաղ հարցերը իշխանություններին տվեք»,-գրում է թերթը։