Պարտքի աճի նման բարձր տեմպը, որը տեղի ունեցավ վերջին երկու տարում, ռեկորդային էր մեր երկրի համար
ՀՀ Ֆինանսների նախարար Ատոմ Ջանջուղազյանը ասում է. «Հայաստանի պետական պարտքը հատել է կառավարելի միջակայքի շեմը»:
Ոնց հասկանում եմ, ֆիննախի արտասանածը նշանակում է, որ ԿԲ կողմից տոկասային դրույքի հետ խաղը էլ չի փրկի:
Պարտքի աճի նման բարձր տեմպը, որը տեղի ունեցավ վերջին երկու տարում, ռեկորդային էր մեր երկրի համար, աննախադեպ, ինչպես սիրում է ասել ոչնչությունը:
Ցավոք, պարտքային տնտեսությունը արդեն դարձել է մեր իրականությունը, բայց այ թե ոնց և ով է դա սպասարկվելու՝ հաշվի առնելով տնտեսության վիճակը և հեռանկարները, հայտնի չէ:
Գալիս է մի պահ (իսկ դատելով Ջանջուղազյանի խոսքերից, այն արդեն եկել է), երբ հնարավոր չի լինելու ոչ միայն սպասարկել վարկերը, այլև գոնե վերցնել նորը` հինը վերաֆինանսավորելու նպատակով:
Կամ, հնարավոր է, բայց այն պայմաններով, որի դեպքում անիմաստ է, օրինակ, շատ բարձր տոկոսադրույքով:
Հույս չկա, որ տգետ մասսան կհասկանա վտանգի շեմը, բայց գոնե փոքր ինչ գիտակցություն ունեցողը պարտավոր է ընկալել ու հարց տալ անփառունակ վիժվածքների կառավարությանը՝ բա հետո՞, այ վիժվածքներ։
Պարտքի աճի նման բարձր տեմպը, որը տեղի ունեցավ վերջին երկու տարում, ռեկորդային էր մեր երկրի համար