Նա ասում էր, որ մենք հիմա դժոխքի միջով ենք անցնում՝ ակնարկելով, որ «ապագայում, Ղարաբաղը հանձնելուց հետո, ամեն ինչ լավ է լինելու»: Իրականությունն այն է, որ դժոխքը վերջին կանգառն է... Պետության հիմնական գործառույթներից մեկը (որը փոխկապակցված է իշխանության գործառույթների հետ) անվտանգության ապահովումն է, եթե Հյուսիսում և Հարավում, Արևմուտքում և Արևելքում սահմանները գրեթե ամենուր պաշտպանված են այլ պետության կողմից, իսկ մեր պետությունը չի կատարելու իր բազային գործառույթները, ապա կարող է առաջանալ լեգիտիմ հարց՝ ինչու պետությունը/իշխանությունները պետք է իրավունք ունենա կատարել այլ գործառույթներ, օրինակ` հարկեր հավաքել: Այսինքն՝ սահմանների պաշտպանությունը տրված է ուրիշներին, իսկ հարկ հավաքելու, պարգևավճարներ դուրս գրելու հաճույքը թողնո՞ւմ ես քեզ: Այս կոնստրուկտը չի կարող երկար ապրել, այն կկործանի ինքն իրեն: Այս հարցը պետք է դիտարկել ոչ միայն ներքաղաքական գործընթացների տեսանկյունից...