Ստեփան Սաֆարյան

● Ուղիղ խոսք

14.06.2011 ● 18:58

Ստեփան Սաֆարյան

Եթե երկխոսության քաղաքական կամք և ցանկություն կար, ապա տրամաբանությունը հուշում է, որ սույն ուժերը չպետք է ժամանակ ձգեին և հասցնեին հերթական նախընտրական շրջան, որտեղ ամեն մեկը լուծեր իր խնդիրը, իր PR–ն աներ, մեկն ասեր՝ ես երկրում ամենաուժեղ ընդդիմությունն եմ, մյուսն էլ ասեր՝ ես ամենամարդասեր իշխանությունն եմ։ Կարծում եմ՝ այս ամենն ուղղակի բեմականացում էր։

● Այս խորագրի վերջին նյութերը

Մանուկ Սուքիասյան․

19.11.2024 ● 11:43

Ստորագրահավաքը ցույց է տալիս, որ մարդիկ տոտալ մերժում են ինչպես տրանսպորտի գնի թանկացումը, այնպես էլ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած ուժին։

Անդրանիկ Թևանյան․

15.11.2024 ● 08:14

Հայկական ֆուտբոլը նույն խայտառակ վիճակում է հայտնվել, ինչ Հայաստան պետությունը։ Երկուսի ղեկին էլ պարտության խորհրդանիշներն են։

Մարիա Զախարովա․

13.11.2024 ● 16:57

ԱՄՆ-ն և ԵՄ-ն ցանկանում են վերահսկողության տակ առնել Հրվ․ Կովկասը, ներթափանցել այնտեղ՝ դուրս մղելով ՌԴ-ն, Իրանը և Թուրքիան։

Անդրանիկ Թևանյան․

09.11.2024 ● 13:41

Եթե մենք ուզում ենք աշխարհի հզորների ոտքերի տակ չընկնել ու Սյունիքը չկորցնել, ապա պետք է կողմ լինենք 2020թ․ եռակողմ հայտարարության 9-րդ կետում նշվածի կյանքի կոչմանը։