43 տարեկան մարդ եմ, բայց այսօր Ազատության հրապարակում ազդվեցի
43 տարեկան մարդ եմ, բայց այսօր Ազատության հրապարակում ազդվեցի։ Ազդվեցի այն ժամանակ, երբ նախագահ Քոչարյանը վանկարկումների ու ծափերի ներքո մուտք գործեց հրապարակ։ Ազդվեցի, քանզի որոշ ժամանակ առաջ շատ քչերն էին հավատում Նախագահի հաղթանակին, իսկ այսօր` այսօր ուղղակի չեն տեսնում այլընտրանք։ Ազդվեցի, քանզի մարդիկ, որոնք ինձ ասում էին, որ վտանգավոր է Նախագահին աջակցելը, այսօր ինձանից բարձր էին վանկարկում` Քոչարյան, Քոչարյան, Քոչարյան....
Նույնիսկ մի պահ համարեցի, որ մենք արդեն իսկ կրել ենք։
Հիմա երևի բոլորն են հասկացել, որ իրականում նախագահին աջակցելով` մենք մեզ էինք աջակցում։ Մենք պայքարում էինք մեր իսկ արժանապատիվ ապրելու իրավունքի համար։ Այո, մեր, ոչ թե նախագահի...
Իսկ նախագահը, կրկին, արդեն 3-րդ անգամ, իր վրա է վերցնելու անասելի բեռ` մեր կյանքին կրկին իմաստ տալու, հաղթանակած զգալու և հայ մնալու ծանրագույն առաքելությունը։
43 տարեկան մարդ եմ, բայց այսօր Ազատության հրապարակում ազդվեցի
43 տարեկան մարդ եմ, բայց այսօր Ազատության հրապարակում ազդվեցի։ Ազդվեցի այն ժամանակ, երբ նախագահ Քոչարյանը վանկարկումների ու ծափերի ներքո մուտք գործեց հրապարակ։ Ազդվեցի, քանզի որոշ ժամանակ առաջ շատ քչերն էին հավատում Նախագահի հաղթանակին, իսկ այսօր` այսօր ուղղակի չեն տեսնում այլընտրանք։ Ազդվեցի, քանզի մարդիկ, որոնք ինձ ասում էին, որ վտանգավոր է Նախագահին աջակցելը, այսօր ինձանից բարձր էին վանկարկում` Քոչարյան, Քոչարյան, Քոչարյան....
Նույնիսկ մի պահ համարեցի, որ մենք արդեն իսկ կրել ենք։
Հիմա երևի բոլորն են հասկացել, որ իրականում նախագահին աջակցելով` մենք մեզ էինք աջակցում։ Մենք պայքարում էինք մեր իսկ արժանապատիվ ապրելու իրավունքի համար։ Այո, մեր, ոչ թե նախագահի...
Իսկ նախագահը, կրկին, արդեն 3-րդ անգամ, իր վրա է վերցնելու անասելի բեռ` մեր կյանքին կրկին իմաստ տալու, հաղթանակած զգալու և հայ մնալու ծանրագույն առաքելությունը։
Եվ այո, դավաճան իշխանությանը մնաց 42 օր։
Արա Վարդանյանի ֆեյսբուքյան էջից