Ուղղակի մի բան էի մտածում. որքանով է բարոյական պահանջել օտարներից ճանաչել ու դատապարտել Հայոց Ցեղասպանությունը, եթե մենք հիմա հանդուրժում ենք մի իշխանությանը, որը 105 տարի անց արեց իր զավակների հետ այն, ինչ արեցին մեզ հետ մեր թշնամի՝ թուրքերը։

Արդյոք մենք իրավունք ունե՞նք բողոքել այլ երկրների քաղաքան վերնախավից, որը Հայոց Ցեղասպանության հարցը անտեսում է այն պարագայում, երբ մենք անկախ պետականություն ունենալու ընթացքում չձևավորեցինք այնպիսի վերնախավ, որը նախ թույլ չէր տա ազգակործան պոպուլիստին գալ իշխանության, կամ գոնե ունակ կլիներ պատժել նրան, ով մեզ տվեց և՛ ցեղասպանված, և՛ պարտված ազգի կարգավիճակ։