Հիմա էս անասունի ծնունդին ինչպե՞ս արձագանքեմ, էլի կրկնե՞մ` Արցախը բանակցային սեղանից դուրս է մղվել դեռ 1996 թվականին և ըստ Առաջին Նախագահի խորհրդական Ժիրայր Լիպարիտյանի` դա արվել է բանակցությունների արդյունավետությունը բարձրացնելու նպատակով, ախոռ բերանը հազարավոր Տղերքի արյամբ շաղախած պոռնկածին էս ստահակին ինչպե՞ս արձագանքեմ, երբ Արցախի ինքնորոշման հարցը բանակցություններում տեղ է գտել հենց քոչարյանական տարիներին, պիղծ ու նենգադավ էս վիժվածքին ինչպե՞ս արձագանքե՞մ, ասե՛ք, ինչպե՞ս։
Մարտի 1-ին տասը մարդու մահվան երախը տարածը, համաճարակի ճիրաններում հազարավորներին սպանածը, թուրքի առջև բյուրավորներին մատաղացու արածն, ում ողջ աշխարհում սատարում է միայն Ադրբեջանն ու Թուրքիան, վայրահաչելով այլոց է մեղադրում թուրքական գործակալ լինելու մեջ, դեռ լավ է, Միրզոյան Արարատ խուրջինը հետևում վեր ընկած չէր... Բա այ թուրքի շպիո՛ն, էդ Լելե Թեփեն մոռացա՞ր, թե՞ Իսկանդերի տասը տոկոսանոց կրակոցը, Դուբայում Արցախի վաճառքը մոռացա՞ր, թե՞ Դուշանբեի վերելակը... Թուրքի ներքինի՛, Վազգեն Սարգսյանի անունն ես տալիս, մոռացե՞լ ես հոդվածներդ նույն Վազգենի մասին, ամնեզիա՞ է մոտդ, ո՞ր իրավունքով ես հայոց պահանջատիրությունն արտաքին քաղաքական օրակարգ վերադարձրածի անունը տալիս, դու՛` Մեծ Եղեռնը ԵՊՀ-ի շենքում հյուրանոց կառուցելու համար մոռացածդ, ինչպե՞ս ես Նրա անունը տալիս, ով գլխավորեց ու հաղթանակեց պատերազմում, երբ Արցախի կեսից ավելին նվաճված էր թուրքի կողմից, դու՛` այդ նույն հաղթանակը վաճառածդ, ո՞նց ես շաղակրատում Նրա հասցեին, ով իշխանությունից հեռացել է` թողնելով հարուստ, զարգացող, պաշտպանված ու անվտանգ երկիր, մինչդեռ ինքդ արտագաղթի, համաճարակի, պատերազմի, բարոյական սովի, աղքատության խորհրդանիշ ես ...
Եվ վերջապես դու՛`անասու՛նդ, ինչպե՞ս ես հերքում《ամենավատ բանկցություններն ամենալավ պատերազմից լավ են》ճշմարտությունը, վա՞տ էր, երբ Ալիևին փակ դռների հետում պարտադրում էին ճանել Արցախի անկախությունը, վա՞տ էր, երբ պատերազմը կանգնեցվում էր չորս օրում, վա՞տ էր, երբ սահմանին զոհերը մաքսիմալ քիչ էին, երբ կրակում էին ավտոմատից, ոչ` գնդակոծում էին Ղազանչեցոցը, վա՞տ էր, երբ հայր ու որֆի Ալիևները գլխիկոր էին մեր ու աշխարհի առջև... Տղերքի մարմինները մեքենաների սառնարաններում թաքցնողիդ, ով այժմ ամենավերջին պոռնիկի լխիրշությամբ նրանց ծնողներին առաջարկում է այնտեղ փնտրել դիերը, գուցե վատ էր, ամենադավաճա՛ն։
Թե բա` Մարտի 1-ի գործով պաշտպանները տերմինակոխ են արել հանրությանը, տո անգրագետ պի՛ղծ, էդ պաշտպաններից մեկի ուղեղի կեսի չափ ուղեղ ունեցող որ լիներ թիմումդ, լինելով Մարտի 1-ի կազմակերպիչ, քո իսկ մեղադրանքով չէիր ապացուցի քո իսկ մեղքը, Մարտի 1 -ը «մարսած», հիմա էլ Հոկտեմբերի 27 -ից կաղկանձող, ինքդ քեզ գամփռ հռչակած թուլա՛, իսկ գուցե Վաղարշակ Հարությունյանիցդ, Քոչարյան Անդրանիկիցդ կամ Գագիկ Ջհանգիրյանիցդ հարցնես` ինչպե՞ս պատահեց Հոկտեմբերի 27 -ը` նրանք էին Վազգենի ու Դեմիրճյանի սառչող դիերի վրա պաշտոնակռվի ելել, երբ Քոչարյան Ռոբերտն ահաբեկիչների հետ էր բանակցում. արդարացի ա հիստերիադ, քոչարյանաֆոբիադ` հասկանալի` հակապետական ու ապազգային ամենքդ պետք է անկանոն ջղաձգումների մեջ լինեք` ինքնապահպանման բնազդն է խոսում։
ՀՀ երեք Նախագահներին վարկաբեկել փորձող անասու՛ն, Նրանց բոլորի սխալները միասին վերցրած` սխալներիդ կեսի կեսը չկան, Նրանցից յուրաքանչյուրի ամենափոքր հաջողությունն ամենամեծ ձեռքբերումիցդ մեծ է, Նրանց մեջ դավաճան չկար, իսկ դու դավաճա՛ն ես:
Ծափահարելու եմ ձեր թաղումներին
Հիմա էս անասունի ծնունդին ինչպե՞ս արձագանքեմ, էլի կրկնե՞մ` Արցախը բանակցային սեղանից դուրս է մղվել դեռ 1996 թվականին և ըստ Առաջին Նախագահի խորհրդական Ժիրայր Լիպարիտյանի` դա արվել է բանակցությունների արդյունավետությունը բարձրացնելու նպատակով, ախոռ բերանը հազարավոր Տղերքի արյամբ շաղախած պոռնկածին էս ստահակին ինչպե՞ս արձագանքեմ, երբ Արցախի ինքնորոշման հարցը բանակցություններում տեղ է գտել հենց քոչարյանական տարիներին, պիղծ ու նենգադավ էս վիժվածքին ինչպե՞ս արձագանքե՞մ, ասե՛ք, ինչպե՞ս։
Մարտի 1-ին տասը մարդու մահվան երախը տարածը, համաճարակի ճիրաններում հազարավորներին սպանածը, թուրքի առջև բյուրավորներին մատաղացու արածն, ում ողջ աշխարհում սատարում է միայն Ադրբեջանն ու Թուրքիան, վայրահաչելով այլոց է մեղադրում թուրքական գործակալ լինելու մեջ, դեռ լավ է, Միրզոյան Արարատ խուրջինը հետևում վեր ընկած չէր... Բա այ թուրքի շպիո՛ն, էդ Լելե Թեփեն մոռացա՞ր, թե՞ Իսկանդերի տասը տոկոսանոց կրակոցը, Դուբայում Արցախի վաճառքը մոռացա՞ր, թե՞ Դուշանբեի վերելակը... Թուրքի ներքինի՛, Վազգեն Սարգսյանի անունն ես տալիս, մոռացե՞լ ես հոդվածներդ նույն Վազգենի մասին, ամնեզիա՞ է մոտդ, ո՞ր իրավունքով ես հայոց պահանջատիրությունն արտաքին քաղաքական օրակարգ վերադարձրածի անունը տալիս, դու՛` Մեծ Եղեռնը ԵՊՀ-ի շենքում հյուրանոց կառուցելու համար մոռացածդ, ինչպե՞ս ես Նրա անունը տալիս, ով գլխավորեց ու հաղթանակեց պատերազմում, երբ Արցախի կեսից ավելին նվաճված էր թուրքի կողմից, դու՛` այդ նույն հաղթանակը վաճառածդ, ո՞նց ես շաղակրատում Նրա հասցեին, ով իշխանությունից հեռացել է` թողնելով հարուստ, զարգացող, պաշտպանված ու անվտանգ երկիր, մինչդեռ ինքդ արտագաղթի, համաճարակի, պատերազմի, բարոյական սովի, աղքատության խորհրդանիշ ես ...
Եվ վերջապես դու՛`անասու՛նդ, ինչպե՞ս ես հերքում《ամենավատ բանկցություններն ամենալավ պատերազմից լավ են》ճշմարտությունը, վա՞տ էր, երբ Ալիևին փակ դռների հետում պարտադրում էին ճանել Արցախի անկախությունը, վա՞տ էր, երբ պատերազմը կանգնեցվում էր չորս օրում, վա՞տ էր, երբ սահմանին զոհերը մաքսիմալ քիչ էին, երբ կրակում էին ավտոմատից, ոչ` գնդակոծում էին Ղազանչեցոցը, վա՞տ էր, երբ հայր ու որֆի Ալիևները գլխիկոր էին մեր ու աշխարհի առջև... Տղերքի մարմինները մեքենաների սառնարաններում թաքցնողիդ, ով այժմ ամենավերջին պոռնիկի լխիրշությամբ նրանց ծնողներին առաջարկում է այնտեղ փնտրել դիերը, գուցե վատ էր, ամենադավաճա՛ն։
Թե բա` Մարտի 1-ի գործով պաշտպանները տերմինակոխ են արել հանրությանը, տո անգրագետ պի՛ղծ, էդ պաշտպաններից մեկի ուղեղի կեսի չափ ուղեղ ունեցող որ լիներ թիմումդ, լինելով Մարտի 1-ի կազմակերպիչ, քո իսկ մեղադրանքով չէիր ապացուցի քո իսկ մեղքը, Մարտի 1 -ը «մարսած», հիմա էլ Հոկտեմբերի 27 -ից կաղկանձող, ինքդ քեզ գամփռ հռչակած թուլա՛, իսկ գուցե Վաղարշակ Հարությունյանիցդ, Քոչարյան Անդրանիկիցդ կամ Գագիկ Ջհանգիրյանիցդ հարցնես` ինչպե՞ս պատահեց Հոկտեմբերի 27 -ը` նրանք էին Վազգենի ու Դեմիրճյանի սառչող դիերի վրա պաշտոնակռվի ելել, երբ Քոչարյան Ռոբերտն ահաբեկիչների հետ էր բանակցում. արդարացի ա հիստերիադ, քոչարյանաֆոբիադ` հասկանալի` հակապետական ու ապազգային ամենքդ պետք է անկանոն ջղաձգումների մեջ լինեք` ինքնապահպանման բնազդն է խոսում։
ՀՀ երեք Նախագահներին վարկաբեկել փորձող անասու՛ն, Նրանց բոլորի սխալները միասին վերցրած` սխալներիդ կեսի կեսը չկան, Նրանցից յուրաքանչյուրի ամենափոքր հաջողությունն ամենամեծ ձեռքբերումիցդ մեծ է, Նրանց մեջ դավաճան չկար, իսկ դու դավաճա՛ն ես:
Վահե Եփրիկյանի ֆեյսբուքյան էջից