Նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի ղեկավարման տարիներին Հեյդար Ալիևը՝ լինելով ընդունված աշխարհի գերտերությունների կողմից, զգուշավորությամբ էր մոտենում Հայաստանի առաջնորդին, որովհետև իր մաշկի վրա էր զգացել իրական հայի, ուժեղ հայի, հաղթանակած հայի, ազգի ինքնասիրությունը սեփական անձից վեր դասող հայի բազկի ուժը. բացառություն չէր նաև իլհամը, նրանք՝ հայր և որդի, հեռատես էին և հասկանում էին, որ հայի այդ տեսակի հետ կատակել չի՛ կարելի.

Իսկ ի՞նչ արեց նիկոլը.

Հոդս ցնդեցրեց՝ պայքարող, կռվող, արյան գնով հայրենիքը պահող, հայրենիքը չվաճառող հայի տեսակի պատկերացումները թշնամու մոտ. ծնկի եկավ, դավաճանեց հազարամյակների խորքից եկող մեր պատմությանը, հերոսներին և վերջապես վերածվեց թուրքի կոշիկի խոզանակի, թուրքի կլոունի։

Ցավով եմ արձանագրում, բայց պետք է փաստենք, որ ալիևը՝ նիկոլի դեմքով, ծաղրում է բոլորիս. ծաղրում է մեր տեսակը. Հայե՛ր, մենք՝ պարտավոր ենք մեր մեջքը ուղղելու։

Արթնացրու՛ հիշողությունդ, հիշի՛ր ով ես դու և որտեղից ես գալիս: