Ուղիղ եթերով նայում էի, թե ինչպես են բերման ենթարկում «Ազգային համաձայնություն» կուսակցության նախագահ Արամ Հարությունյանին: Էս մարդը Հակոբ Արշակյանի պես լկտիաբար մարդ չի ծեծել հանրային վայրում, պատերազմի ժամանակ նրա սխալ հրամանների արդյունքում հազարավոր տղաներ չեն զոհվել, համահայկական հիմնադրամից փողերն անհայտ ուղղությամբ չի սղղացրել, նույնիսկ այլ երկրի հատուկ ծառայությունների համար լրտեսության մեջ չի մեղադրվել: Բայց ոստիկաններն ակնհայտ անձնական թշնամանքով են վերաբերվում նրան:
Մի հետաքրքիր նկատառում՝ ինչո՞ւ են ոստիկաններն իրենց վատ զգում, երբ մարդիկ Նիկոլին դավաճան են անվանում:
Ոստիկանությունը նիկոլենցն է