Լսելով «Քաղաքացու օր» նիկոլական բանաձևը՝ միանգամից հիշում եմ այս մարդուն՝ «պարոն Դուշմանղուլ»-ին
Հիշու՞մ եք՝ նիկոլականները մի «տոն» մոգոնեցին՝ «Քաղաքացու օր» անունով։ Օրենքը լրացնելով՝ այն ներառեցին պետական տոնացույց, 2019-ի «տոնակատարության» առիթով էլ բացահայտորեն պետական փող մսխեցին՝ «գորգեր լվալու» ինչ-որ հիմար միջոցառման «անվան տակ»։ Հիշո՞ւմ եք։
Իմացած եղեք, որ այս տարվա օրացույցով այդ նիկոլական «տոնը» ամրագրված է ապրիլի 25-ին, և ես կարծում եմ, որ եթե գերագույն ստահակը այնուհանդերձ գնա արտահերթի, ապա գործընթացի մեկնարկը տալու է հենց ապրիլի 25-ին՝ տալով ձևական հրաժարական ու փորձելով շահագործել օրվա սիմվոլիզմը։
Իսկ ես, լսելով «Քաղաքացու օր» նիկոլական բանաձևը՝ միանգամից հիշում եմ այս մարդուն։ Ու հենց նրա՛ն եմ համարում նիկոլական «քաղաքացու» իդեալը։ Չգիտեմ այս քաղաքացու անունն ինչ է, ուստի նրան կանվանեմ «պարոն Դուշմանղուլ»։
Քաղաքացու օրը, իմ ընկալմամբ, հենց Դուշմանղուլի օրն է։ Բոլոր դուշմանղուլների օրն է։
Լսելով «Քաղաքացու օր» նիկոլական բանաձևը՝ միանգամից հիշում եմ այս մարդուն՝ «պարոն Դուշմանղուլ»-ին