Կարծիք

02.03.2021 16:58


Ես սարսափում եմ այն ուսուցչից, որին մարզից բերել էին Հայրենիքը վաճառողների հանրահավաքին

Ես սարսափում եմ այն ուսուցչից, որին մարզից բերել էին Հայրենիքը վաճառողների հանրահավաքին
Ես սարսափում եմ այն ուսուցչից, որին մարզից բերել էին Հայրենիքը վաճառողների հանրահավաքին:
Ու նա համոզված, մոռացած հինգ հազար զոհն ու կորսված ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ, բարձրախոսի առջև ասում է՝ կարևորը մեր զինվորն հիմա կուշտ ուտում է: Սա ասում է կինը, մայրը, ուսուցիչը:
Հետո, մարտի 1-ին, նա մասնակցում է իշխանության վայնասունախառն ցնծություն հիշեցնող դմփ-դմփ-հու-ին, ու գիշերով վերադառնում մարզ, որ հաջորդ օրը մտնի ԴՊՐՈՑ:
Իսկ արյունոտ ծաղրածուն՝ հոգեվարքի մեջ, դեռ շարունակում է լուսնին նայել ու մոլագար գոռալ, գոռալ:
Այս անկումը ո՞նց ենք խմբագրելու....
Լիլիթ Գալսյանի ֆեյսբուքյան էջից

Այս խորագրի վերջին նյութերը