«Սիրելի' հայրենակիցներ,

Այսօր ապրիլի 24-ն է: 95 տարի առաջ այս օրը պետականորեն մշակված ծրագրով սանձազերծվեց մի ոճրագործություն, որն իր ծավալով, հրեշավորությամբ ու հետևանքների ծանրությամբ նախադեպը չուներ ոչ միայն հայ ժողովրդի, այլև համաշխարհային պատմության մեջ:

Հայերին բնաջնջելու ծրագիրն իրականացրեց Օսմանյան կայսրության պետական մեքենան իր բոլոր կառույցների միջոցով, որոնք գործում էին ըստ հստակ հրահանգների: 1915 թվականի այս օրը դարձավ սահմանագիծ: Հայ ժողովրդի հազարամյակների երթը ճեղքվեց, բաժանվեց երկու մասի' սահմանագծից առաջ և հետո:

Մեկուկես միլիոն զոհ, հայրենազրկված և տարագիր արված մի ողջ ժողովուրդ, հնամյա մշակույթի ոչնչացում. սա էր հայերի վերջին հետքերը ջնջելու մոլուցքն ու գաղափարախոսությունը պետական քաղաքականության վերածելու հետևանքը:

Հաշվարկված էր, որ Մեծ եղեռնից հրաշքով փրկված հայության բեկորները չպետք է կարողանային ուշքի գալ ստացած հարվածից, պիտի լուծվեին հինգ մայրցամաքների միջև ձգվող հորձանուտում և կորցնեին իրենց ազգային ինքնությունն ու քաղաքական գործոն լինելու ունակությունը:

Բայց մենք, որպես հավաքական ազգ և իբրև պետություն, մեր մեջ ուժ գտանք վերադառնալու միջազգային քաղաքական բեմ' ասելու համար, որ մենք շարունակում ենք մեր հավերժական ընթացքը և վճռական ենք' թույլ չտալու նման հանցագործությունների կրկնությունը:

Եվ մենք շնորհակալ ենք բոլոր նրանց, ովքեր աշխարհի շատ ու շատ երկրներում, այդ թվում' նաև Թուրքիայում, հասկանում են մարդկության դեմ գործած հանցագործությունների կանխարգելման կարևորությունը և մեր կողքին են այդ պայքարում: Սա մի գործընթաց է, որի անխուսափելի ծավալումն այլընտրանք չունի:

Սիրելի' հայրենակիցներ,

Այսօր համայն հայության հետ ես գլուխ եմ խոնարհում Հայոց ցեղասպանության անմեղ զոհերի հիշատակին: Նրանք մեզ պատգամ են թողել' ապրել ու արարել հանուն բարու, գեղեցիկի, հանուն Հայոց հայրենիքի, մեր ազգային իղձերի և համայն մարդկության: Մենք չե'նք ուրանալու նրանց հիշատակն ու պատգամը»: