ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ցանկում տոլման որպես ադրբեջանական ճաշատեսակ ճանաչելը ոչ մի ձևով չի ապացուցվում ներկա ժամանակներում:

«Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ազգագրագետ Լեռնիկ Հովհաննիսյանն ասել է, որ սա Ադրբեջանի իրացման քաղաքականության հետևանքն է և շարունակությունը խավիարային քաղաքականության: «Ադրբեջանը եկել և բնակություն է հաստատել հայկական տարածքներում, և այս տնտեսամշակութային գիծն ու կենսաապահովման մշակույթը, որը յուրահատուկ է նստակյաց ժողովուրդներին, այսինքն հայերին և Այսրկովկասի մյուս բնիկներին, բնորոշ չէ Ադրբեջանին: Եվ այս ժողովուրդներին հատուկ բոլոր գծերը իրենց ազգայինը դարձնելու քաղաքականությունը նրանք սկսել են վաղուց»,- ասել է Լ. Հովհաննիսյանը և ավելացրել, որ տոլման էլ նույն քաղաքականության շարունակությունն է:

Խոսելով կերակրատեսակի հայկական ծագման մասին՝ նա նշել է, որ տոլման ընդհանրապես կապ չունի ադրբեջանական մշակույթի հետ: «Սա տումի ծառն է, որը հիշատակվում է դեռևս Վանի թագավորության արձանագրություններում և նշանակում է «խաղողի տերև»: Ընդհանրապես, հայկական ավանդական կենսաապահովման մշակույթում տոլման փաթաթվում է խաղողի տերևով: Ադրբեջաներենում տոլման թարգմանվում է «լցնել» իմաստով: Իսկ հայկական տարբերակում տոլման չեն լցնում, այլ փաթաթում են պատրաստած միջուկը»,- ասել է Լ. Հովհաննիսյանը և ավելացրել, որ այն ընդհանրապես աղերս չունի արդբեջանական էթնիկ հանրության հետ:

Լ. Հովհաննիսյանի խոսքով՝ քանի որ կերակրատեսակը տարածված է եղել Կովկասում, Ադրբեջանը փորձել է այդ կերպ այն համարել իր ազգայինը: