Հարցազրույց ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արտակ Դավթյանի հետ

-Եթե հայ-թուրքական արձանագրությունները բերվեն խորհրդարան, Դուք ինչպե՞ս կքվեարկեք։

-Կքվեարկեմ այնպես, ինչպես Հանրապետական կուսակցությունը կորոշի։

-Իսկ ՀՀԿ-ն դեռ չի՞ որոշել, թե ինչպես է քվեարկելու։

-Ես ասում եմ այն, ինչ ասացի։

-Պարո՛ն Դավթյան, այսօր գործող իշխանությանը հիմնական քաղաքական մրցակից ո՞ւմ եք համարում։

-Դա իմ համարելով չէ։ Մեր Ազգային ժողովի կանոնակարգ օրենքով սահմանված է, որ եթե կուսակցությունը չի մասնակցում իշխանությանը (խոսքը վերաբերում է գործադիրի ձևավորմանը), ապա ընդդիմադիր է համարվում։ Բնական է, որ եթե կուսակցությունը գործադիր իշխանությունում տեղեր է զբաղեցնում, ապա ընդդիմադիր համարվել չի կարող։ Սա հստակ, կլասիկ սահմանում է։

-Այսինքն, կառավարության մաս չկազմող մյուս կուսակցություններն ընդդիմադի՞ր են։

-Այո՛, բոլոր այն կուսակցություններին, որոնք կառավարությունում ներկայացված չեն, ես համարում եմ ընդդիմադիր։ Դա կլասիկ սահմանում է, և մենք այդ սահմանումից դուրս չենք կարող լինել։ Իսկ Դուք ո՞ւմ եք համարում՝ ով նախագահին և կառավարությանն ավելի շատ է հայհոյում, նա ընդդիմադի՞ր է։ Այդ դեպքում իշխող կուսակցության ներկայացուցիչները կարող են ընդամենը բացասական արտահայտվել այս կամ այն գործունեության նկատմամբ, ու իրենք ավտոմատ կհամարվեն ընդդիմադի՞ր։

-Չեմ հարցնում, թե որ ուժն է համարվում ընդդիմադիր. ո՞ր ուժին եք տեսնում որպես հակակշիռ իշխանությանը։

-Ցանկացած գոյ, ցանկացած բան ունի իր հակակշիռը։ Եվ ընդհանրապես հակասությունների և այդ հակակշիռների մեխանիզմների հիման վրա է աշխարհը ստեղծված։ Կարծում եմ, որ գոյություն ունի մրցակցություն, և բոլոր կուսակցությունները՝ 70-ից ավելի, առանձին վերցրած, փաստորեն, մեր մրցակից կուսակցություններն են։

-Պարո՛ն Դավթյան, ինչո՞վ է բացատրվում այն գաղտնիությունը կամ լռությունը, որ հայկական կողմը պահպանում է որևէ հանդիպումից առաջ և հետո։ Խոսքս Արցախի խնդրին շուրջ երեկ կայացած եռակողմ հանդիպման արդյունքում հայտարարված «ներածական»-ի մասին է։

-Ցանկացած բանակցություն, եթե գաղտնիության ռեժիմ չի պարունակում, ապա իր իմաստն ամբողջովին կորցնում է։ Չեմ կարծում, որ ցանկացած հարց պետք է դրվի համաժողովրդական քննարկման, և այդ քննարկումից հետո երկու երկրների նախագահներ կամ երրորդ երկրի նախագահի կամ համանախագահների միջնորդությամբ փորձեն ինչ-որ դրական հանգրվանի հասնել։ Սա ընդհանրապես ոչ մի դրական արդյունք չի բերի. պարզ տրամաբանությունն էլ է հուշում այդ մասին։ Բանակցային գործընթացն անպայմանորեն ենթադրում է գաղտնիության որոշակի ռեժիմ։ Ինչ վերաբերում է կոնկրետ այդ ներածականին, ապա կարծում եմ, որ չի անցնի բավականաչափ մեծ ժամանակահատված, և բոլորիս հուզող հարցերի պատասխանը մենք կստանանք։

-Ինչո՞ւ պետք է Հայաստանին առնչվող այս կամ այն տեղեկատվությունն օտար կայքերից,  ինչպես նաև օտարերկրյա պաշտոնյաներից տեղեկանանք։ Ինչո՞վ է բացատրվում այդ գաղտնիությունը։

-Չեմ կարծում, որ այդ գաղտնիությունը միայն հայկական կողմից է։ Ալիևն էլ հայտարարությամբ հանդես չի եկել, և այն, ինչ հայտարարեց ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը, կարծում եմ, որ կողմերի փոխադարձ համաձայնությամբ արված հայտարարություն է։

Զրույցը վարեց Սյուզի Մելքոնյանը