24.11.2024 ● 19:59
24.11.2024 ● 18:54
24.11.2024 ● 10:11
06.02.2016 ● 13:12
Չարոխները ոտքերիս ու խնդրագիրը ձեռքերիս,
Ու հանրության ապտակը այտերիս, ու «Վերջի բոլշևիկի» հանդեպ սերը կրծքիս տակ,
Ու հեղինակազրկված ՀՀԿ–ի հետ կոալիցիան հոգուս մեջ, ու թուքումուրը աչքերիս,
Ու դեմագոգիան լեզվիս՝ Բյուրոյից իջա ես Բ26։
Ու վազեցինք խայտալով ու թռչկոտելով Մելիք–Ադամյանի մայթերին,
Աղաչանքներ, խնդրանքներ, պաղատանքներ ձյունաթույր,
Ու մարդիկ մեզ տեսնելով՝ իրենց հոգնած աչքերին
Տեսան ուրիշ մի հաճախորդ, Գեղամյան տեսան նորաբույր,
–Ի՜նչ հնամաշություն,– ասացին,– ի՜նչ նողկալիություն,– ու փակեցին
Լուսամուտները ՀՅԴ–ի դեմ, ու մենք մեր «Նախագա՛հ, զիջի՛ր»–ը մի հանգի բացել՝
Անցնում էինք պոռալով ու շաղ տալով մեր ընկերներին
Պաշտոններ ու լևի եկամտի աղբյուրներ ու կաշառքներ հոգեթով,
Կարծես մի ողջ կուսակցություն մի Գեղամյան էր դարձել,
Բ26 իջել լեռներից՝ կանցներ ամոթի միջանցքով՝
Ամբողջ Հայաստանով շաղ տալով գաղջը նրա ձեռքերի,
Մեր կուսակցության մայրամուտն ու ձմեռը Բյուրոյի։
Հեղինակ՝ «Մի՛ վռազի» քաղաքացիական նախաձեռնություն
14.11.2024 ● 16:17
Հայաստան է ժամանել օրիորդ Գրետան՝ Թունբերգը: Այս աչոնիկն իրեն ներկայացնում է որպես բնապահպան, մարդասեր, ֆլան, ֆստան:
12.11.2024 ● 11:28
Սարուխանյան Կարենը տիպիկ նիկոլական թեկնածու է՝ զզվելի, անգրագետ, անդուր, փողասեր, չտես, մուտիլովչիկ, բանսարկու։ Դե հաստ գլուխն էլ՝ ձեզ «փեշքեշ»։
03.11.2024 ● 16:02
Խիարը մի շատ «նագլի» հատկություն ունի՝ թարս բուսնելու։ Հատկապես գյումրեցիներն են սիրում թարս բուսնեցնել խիարը բոլոր նրանց համար, ովքեր կարծում են, որ ինչ և ինչպես ուզեն կանեն գյումրեցիների հետ։
01.11.2024 ● 16:14
Նիկոլը որպես տղամարդ «պադկաբլուչնիկ» է: Չի բացառվում, որ Աննան որոշել է ֆորմալիզացնել ոչ ֆորմալը և զբաղեցնել ամուսնու տեղը, ինչը ենթադրում է միջնադարյան ոճի պալատական խարդավանքներ:
30.10.2024 ● 13:37
Բալասանյանենք դասալքություն են արել։ Փախել են, համ էլ՝ փախած տեղից իրենց վերջին վնասներն են ուզում տալ Գյումրիին։ Գյումրիի ու գյումրեցու հաշվին հարստացան, հիմա էլ «զդաչին» են տալիս։
28.10.2024 ● 14:21
Մայրաքաղաքի բնակիչները և հյուրերը պետք է ճանաչեն իրենց գրպանը մտնողներին։ Դրանք են՝ Նիկոլ Փաշինյանը, Տիգրան Ավինյանը, Սուրեն Գրիգորյանը (սա լեզվանի փոխքաղաքապետն է), Արամ Զավենովնան և Վահան Ավագյանը։
24.11.2024 ● 11:37
24.11.2024 ● 11:25
24.11.2024 ● 10:36
24.11.2024 ● 09:55
24.11.2024 ● 09:28
23.11.2024 ● 21:28
23.11.2024 ● 19:54
23.11.2024 ● 15:44
23.11.2024 ● 15:16
23.11.2024 ● 12:36
23.11.2024 ● 11:42
23.11.2024 ● 11:34
23.11.2024 ● 11:26
23.11.2024 ● 11:15
23.11.2024 ● 10:16
23.11.2024 ● 09:34
23.11.2024 ● 09:24
23.11.2024 ● 09:04
22.11.2024 ● 20:01
22.11.2024 ● 18:45
22.11.2024 ● 18:42
22.11.2024 ● 18:27
22.11.2024 ● 17:40
22.11.2024 ● 16:41
22.11.2024 ● 16:40
22.11.2024 ● 16:06
22.11.2024 ● 15:39
Կոալիցիոն գարնանամուտ
Չարոխները ոտքերիս ու խնդրագիրը ձեռքերիս,
Ու հանրության ապտակը այտերիս, ու «Վերջի բոլշևիկի» հանդեպ սերը կրծքիս տակ,
Ու հեղինակազրկված ՀՀԿ–ի հետ կոալիցիան հոգուս մեջ, ու թուքումուրը աչքերիս,
Ու դեմագոգիան լեզվիս՝ Բյուրոյից իջա ես Բ26։
Ու վազեցինք խայտալով ու թռչկոտելով Մելիք–Ադամյանի մայթերին,
Աղաչանքներ, խնդրանքներ, պաղատանքներ ձյունաթույր,
Ու մարդիկ մեզ տեսնելով՝ իրենց հոգնած աչքերին
Տեսան ուրիշ մի հաճախորդ, Գեղամյան տեսան նորաբույր,
–Ի՜նչ հնամաշություն,– ասացին,– ի՜նչ նողկալիություն,– ու փակեցին
Լուսամուտները ՀՅԴ–ի դեմ, ու մենք մեր «Նախագա՛հ, զիջի՛ր»–ը մի հանգի բացել՝
Անցնում էինք պոռալով ու շաղ տալով մեր ընկերներին
Պաշտոններ ու լևի եկամտի աղբյուրներ ու կաշառքներ հոգեթով,
Կարծես մի ողջ կուսակցություն մի Գեղամյան էր դարձել,
Բ26 իջել լեռներից՝ կանցներ ամոթի միջանցքով՝
Ամբողջ Հայաստանով շաղ տալով գաղջը նրա ձեռքերի,
Մեր կուսակցության մայրամուտն ու ձմեռը Բյուրոյի։
Հեղինակ՝ «Մի՛ վռազի» քաղաքացիական նախաձեռնություն